De werknemer die miljoenen euro’s van woningcorporatie Stadgenoot naar een eigen rekening overmaakte, heeft met dat geld gegokt.
Dat schrijft De Telegraaf. Volgens de krant was de vrouw de afgelopen twee jaar iedere vrijdag- en zondagavond bij een vestiging van Holland Casino in Utrecht, waar ze ‘vrijwel elk bezoek duizenden euro’s verloor aan de roulettetafel’.
De krant schrijft dat ze bijna al het verduisterde geld heeft vergokt. Holland Casino Directeur Security Janny Wierda zegt echter dat dat niet klopt. ‘Het overgrote deel van dit bedrag moet elders zijn besteed.’
Wel geeft Wierda aan dat de medewerker regelmatig in het casino kwam en dat er contact met haar was. ‘Bij navraag en controle gaf zij aan een uitermate goede baan te hebben op senior niveau bij een grote organisatie en tevens over voldoende eigen vermogen te beschikken, inclusief onroerend goed.’
De vrouw werkte als senior financieel medewerkster bij de woningcorporatie. Stadgenoot liet eerder deze week weten aangifte te hebben gedaan en te proberen het geld terug te krijgen.
Nederland heeft 14 Holland Casino’s en ongeveer 275 speelhallen. Amsterdam is koploper met 2 HC’s en 19 speelhallen. In Portugal, 11 miljoen inwoners, heeft geen speelhallen, maar de 9 druk bezochte casino’s die het land telt hebben wel gemiddeld veel meer speelautomaten. Bij het grootste Portugese casino zijn er ongeveer 1200 gokkasten in bedrijf met een hoge bezettingsgraad, vooral ouderen zijn hier goed vertegenwoordigd. Ook in andere landen en o.a. Nederland is dit een opgaande trend. Roulette met een minimum inzet van 2 euro, blackjack vanaf 5 euro en speelautomaten vanaf 1 cent zorgen ervoor dat de kleine beurs kan meedoen. Maar met een minimumloon van ongeveer 600 euro in Portugal is het toch verbazingwekkend dat er zovelen gokken.
Volgens een bericht op de website van One Time: “De afgelopen periode heb ik echt de (gok) Portugees kunnen bestuderen en het viel mij echt op dat ze niet emotioneel aan het gokken zijn. Zo ondergaan ze gelaten het verlies, maar ook de winst tijdens het spel. Als een soort van robots zonder glimlach zitten ze achter de speelautomaten en dit was best een triest gezicht dat we ook weleens in gokhallen in Nederland zien. Ik had niet echt het idee dat ze dit deden voor een stukje ontspanning, maar meer om de tijd uit te zingen en ook verslaving zal een belangrijke factor zijn. Bij de opening van het casino drongen de mensen naar binnen om binnen 15 minuten bijna alle gokkasten bezet te houden. In de kleine loterij winkels was het niet echt druk, soms zag ik iemand naar binnen lopen. De krasloten lijken op die van ons en soms vond ik een open gekrast lot op de grond”.
Slicks zal de trend; ‘steeds meer gokkende ouderen naar het casino/speelhal” nauwgezet volgen. De vraag hierbij is; hebben AOW’ers genoeg geld om uit te geven aan gokken en/of zijn er geen aansprekende voorzieningen meer voor ouderen in Nederland? Dus anders dan de sjoelbak, klaverjassen of de obligate dagbesteding.
https://www.slicks.info/wp-content/uploads/2019/09/oudere.jpg10001009Thijs Tennekeshttps://www.slicks.info/wp-content/uploads/2018/02/slicks-logo3b.pngThijs Tennekes2019-09-17 11:09:062022-01-28 09:40:38De gokkende oudere, een trend?
Iedereen is naamloos in de gokhal, daarom heet de man die aan het werk is bij de roulettetafel voor nu Berat. Een tijdlang mag ik hem vergezellen, een uur, twee uur, drie uur, geen idee. Het casino is vakkundig van tijd ontdaan, van daglicht, van buitengeluid. De temperatuur is er consequent uitstekend. Onberispelijke dames lopen rond met dienbladen, vragen Berat wat hij wil drinken: een gratis cola light, ‘de drank hier is heel duur’.
De roulettetafel opereert geluidloos, behalve als de digitale croupier ‘please hurry up’ zegt, niet chic, maar ook die stem verdwijnt vanzelf naarmate het apparaat de wereld opzuigt. Een spinnenweb van lampjes en cijfers en knoppen, omzoomd door lederen directiestoelen, maar Berat blijft staan, bedient solo drie posten tegelijk. Hurry up: Berat steekt plastic kaartjes tussen de knoppen opdat ze blijven gokken, steeds opnieuw, elke ronde weer.
Hopla, ‘potverdomme’, hij spuugt naar het centrum van de tafel, 200 euro weg in anderhalve minuut. Ga je nog stoppen, Berat? ‘Als ik mijn verloren geld terugkrijg.’ Ha: 60 euro erbij. Het apparaat rekent in punten trouwens, niet in euro’s, ja het is net niet echt, behalve de pinautomaat waar Berat nieuwe punten koopt, die is echt.
Jackpot als ijkpunt.
Gokhallen bestaan niet, behalve als je erop gaat letten. Dan zijn ze overal. De gokbranche floreert, berekende het CBS: die groeit sneller dan de economie. Er gaat twee miljard in om, een kwart daarvan is voor de Belastingdienst. In Limburg, Drenthe en Brabant komen er casino’s bij. Zo ga ik drie gokhallen binnen: een fonkelnieuwe in Tilburg-Oost, een vrijwel nieuwe in Berkel-Enschot en een redelijk nieuwe in Gilze, allemaal netjes en met de juiste vergunningen. De overheid is bezorgd als het aankomt op het welbevinden van de mensen, behalve wat betreft het gokken. De staat zelf exploiteert veertien gokpaleizen, de Holland Casino’s, die inmiddels de slogan ‘leef spannend’ hanteren. Op sigarettenpakjes staat dit niet.
Kleinere gokhallen opereren met een gemeentelijke 30h-vergunning: alleen maar automaten. Wel gratis entree, open tot diep in de nacht en niemand vraagt om legitimatie. Hoe langer ik met Berat aan de roulettetafel sta, hoe meer ik me afvraag wat een gemeente in godsnaam denkt te winnen met zo’n gokhal. Want het gaat om groot geld en iedereen verliest, behalve het bedrijf.
Hopla, drie ronden en 400 euro verder. Berat werkt al 17 jaar in de tomatenkassen en verdient schoon 1.500 euro per maand, ‘ik wil gewoon geld’. Vandaag nam hij vrij om vrienden te bezoeken en onderweg parkeerde hij zijn auto toch maar even hier, en nu is het doorwerken om zijn verlies te keren. Hij gokt met spaargeld, ‘soms lenen’. De jackpot is zijn ijkpunt.
Vind je het leuk, Berat? ‘Eigenlijk niet.’
Zogenaamd amusement.
Daar komt in ganzenpas een casinomedewerker aan, ik vermoed om ons te wijzen op het gevaar van gokverslaving, daar worden ze op getraind. ‘Wilt u nog wat drinken meneer?’ Ja, een cola light.
Punten op – Berat had me beloofd te stoppen maar loopt zonder iets te zeggen naar de pinautomaat en pint voor 50 euro. Het is in een minuut gedaan. ‘Het is allemaal rotzooi’, zegt Berat, ‘het is allemaal hetzelfde’. Waarom is hij dan hier? ‘Dom.’
Later zegt hij: ‘Je denkt anders hierbinnen, je denkt niet.’
Helmond krijgt er zomaar drie gokhallen bij. Zaltbommel wil ze niet: daar is de gemeenteraad principiëler. Stephan Hoek, namens de burgemeester van Gilze en Rijen: ‘Op z’n zachtst gezegd zijn we niet enthousiast over casino’s, maar juridisch gezien is het heel moeilijk zo’n vergunning te weigeren.’
Ik bel Gertjan van Boxel, operationeel manager van Entergaming BV dat drie casino’s exploiteert. Elk casino heeft ‘zorgplicht’, zegt hij, ‘maar gokverslaving is moeilijk te ontdekken. We letten serieus op afwijkend gedrag, maar ik kan niet bij de mensen in de portemonnee kijken.’ Iedereen is volwassen. ‘Daar ben ik heel eerlijk in: wij moeten ook onze vaste lasten betalen. Uiteindelijk slaat de wijzer toch door naar het casino.’
En of ik eens bij de Holland Casino’s ga kijken, ‘daar zijn de hardcore gokkers, heel ander verhaal’. Maar ja. ‘Als ze die sluiten is er een gat in de begroting.’
De tafel van Berat.
Er was die keer dat Berat 8.000 euro won. Die ene keer. Nu staat hij min 1.200.
Opnieuw naar de pinautomaat, geen saldo. Aarzelend komt hij terug: ‘Op.’
Het is gedaan.
We lopen naar buiten, het daglicht desoriënteert, de warmte is een vuistslag. Berat weet niet meer waar zijn auto staat en ik ben de mijne ook al kwijt. Wat voor auto heb je, Berat? ‘Een kleine groene, en jij?’ Een blauwe.
Berat loopt het parkeerterrein op en ik blijf staan in het verdriet dat hij achterlaat.
https://www.slicks.info/wp-content/uploads/2019/07/casino.jpg500750Thijs Tennekeshttps://www.slicks.info/wp-content/uploads/2018/02/slicks-logo3b.pngThijs Tennekes2019-07-09 11:54:102021-01-28 11:42:59Wat denken gemeenten in godsnaam te winnen met die gokhallen?
Michiel Smit
Michiel Smit werd geboren in 1989 vlak na het uitkomen van de Gameboy en voor het vallen van De Muur. Als vele millenials groeide hij in de jaren negentig gelijktijdig op met de pas geboren game-industrie. Op zijn 19e aan de Universiteit van Amsterdam besloot Michiel Cold Turkey af te kicken van zijn gameverslaving. Een toevallig gastcollege ‘neurobiologie van verslaving’ was voor hem een misselijkmakend feest van herkenning: games zijn net potentieel even verslavend als drugs en hij was het geweest. Hij verlegde zijn studie naar neurobiologie en cyberpsychologie en de wetenschap gaf hem de basis voor een nieuwe levensmissie: zorgen dat andere jongeren en gezinnen niet even vernietigend virtueel verdwaald zouden raken als hij was geweest.
Michiel schreef het boek ‘Gameboy’ (Atlas Contact – 2018) en deed deed een Master Neuroscience aan de VU. Hij is publiek spreker en trainer geweest op talloze scholen en voor organisaties als het Nederlands Instituut voor Psychologen (NIP). Daarnaast coached hij jongeren en ouders die worstelen met gamegedrag. Momenteel is hij bezig met een maatschappelijke onderneming die online psycho-educatie aanbied voor gezinnen omtrent games en social media.
‘We kunnen kinderen in de 21ste eeuw niet meer klakkeloos aan hun digitale lot overlaten. Of we het nu willen of niet, als ouders, leraren en begeleiders van jongeren zijn we allemaal tegen wil en dank beland in een touwtrekwedstrijd om de aandacht van jongeren – met aan de andere kant van het touw Hi-Tech miljardenbedrijven die steeds geavanceerdere instrumenten richten op de nog volop ontwikkelende breinen van jongeren.’
Eric Konings
Eric Konings is al zijn hele werkzame leven actief in de kansspelen, en is vandaag de dag beleidsadviseur bij de Nederlandse Online Gambling Associatie. Eerder werkte hij negen jaar bij een private aanbieder. Hij heeft zich intensief beziggehouden met het discours over regulering van online kansspelen in Nederland, en is hier altijd pleitbezorger van geweest.
Edwin Groothuis
Edwin Groothuis begon als tiener met pokeren met vrienden aan de keukentafel. Het geld en het imago van het gokken trokken hem hierbij dusdanig dat hij er op meerdere manieren in verwikkeld en bekneld raakte. Nu is hij clean en vertelt hij als ervaringsdeskundige zijn verhaal en ondersteunt hij anderen die nog wel in actieve verslaving zitten. Als projectmanager is hij bij SLICKS verantwoordelijk voor het inloopcentrum.
Frank Woltinge
Frank Woltinge is de projectleider van AGAC. Gokproblematiek kwam toevallig genoeg vlak voor de online gokmarkt openging op zijn radar. Opgeleid in de psychologie als onderzoeksmethodoloog combineert hij graag de kennis die hij uit boeken en de wetenschap heeft opgedaan met wat hij in zijn jaren als barman, huisschilder en festivalbouwer over mensen heeft geleerd.
Als dagvoorzitter zal hij het congres aan elkaar praten en samenvatten.
René Jansen
René Jansen is de bestuursvoorzitter van de Kansspelautoriteit. Hij was eerder lid van de raad van bestuur van de Nederlandse Zorgautoriteit. Nog eerder vervulde hij meerdere bestuursfuncties bij de voormalige Nederlandse Mededingingsautoriteit. Ook werkte hij bij de ministeries van Economische Zaken en Sociale Zaken & Werkgelegenheid. René Jansen studeerde sociologie aan de Universiteit van Tilburg. Daarnaast volgde hij de opleiding Senior Managers in Government aan Harvard University. Sinds 15 juni 2021 is René Jansen voorzitter van Gaming Regulators European
Janny Wierda
Janny Wierda (Manager Preventie, Integriteit en Fraude) is sinds 12 jaar werkzaam bij Holland Casino bij de afdeling Compliance. Na een carrière bij de politie bij Holland Casino als directeur en manager verantwoordelijk voor de ontwikkeling en uitvoering van het Preventie Beleid Kansspelen (PBK) in de 14 landbased vestigingen van Holland Casino en voor HC Online.
Ruth J. van Holst
Dr. van Holst doet sinds 2007 onderzoek naar gokverslaving en de neurocognitieve processen, zoals verstoord risico gedrag, beloningsgevoeligheid, cognitieve controle die daarbij een rol spelen. Sinds 2019 is zij ben universitair hoofddocent aan het Amsterdam UMC- locatie AMC en begeleidt zij ook andere onderzoekers die onderzoek doen naar de neurocognitieve mechanismes onderliggend aan gokverslaving.
Veronica
Veronica is activiteitenbegeleidster, zwemjuf en sociaal betrokken bij kwetsbare Amsterdammers. Zij verricht haar werk bij het Leger des Heils als ervaringsdeskundige (naaste). Als dichteres laat zij zien dat door het creatief delen van (pijnlijke) ervaringen herstel mogelijk is en daarmee de boodschap van hoop op een beter (psychisch) leven.
Wouter Schuiten
Als ik ga terug denken wanneer mijn gokverslaving is begonnen, is dat eigenlijk al zo rond mijn veertiende. De eerste keer was het wel spannend, ik gokte stiekem bij de snackbar. Won een leuk bedrag en stopte. Maar de volgende dag wilde ik al gelijk meer , ik spijbelde van school en ging ik apart erheen en bestelde hierbij ook nog bier. En weer won ik.
Praktisch betekent dit uiteindelijk dat ik mede door het gokken , een hele lange fase mijn interesse eigenlijk in school kwijt ben geweest, het interesseerde me niet. Waar ik daar voor eigenlijk wel altijd leergierig was en het hoogste na streefde, komt er op een gegeven moment van ‘ja…, waarom zou ik überhaupt naar school gaan? Als ik ook geld kan gaan verdienen morgen zien we wel verder……
Mijn hele karakter veranderde uiteindelijk (mede ook door gebruik van alcohol en drugs) Van aardig en sociaal naar niks interesseert mij meer verder. Mijn omgeving liet ik mij daarbij steeds meer links liggen, want die stelde mij te kritische vragen over waar ik in hemelsnaam mee bezig ben.
Wanneer ik bezig was met periode van onafgebroken gokken, is het een aantal malen dus ook voorgekomen dat mijn omgeving een week of drie geen contact met me heeft gehad. Dan had ik mijn telefoon weggegooid. Kan je voorstellen hoe ziek je in je hoofd bent, dat je je telefoon weggooit, dat je hem niet gewoon uit zet. Nog steeds zeggend er is met mij niks aan de hand. En ik zag ondertussen in de spiegel dus elke keer die persoon voor me waar dus wel wat mee aan de hand was, meer dood dan levend, die persoon in de spiegel durfde ik niet eens aan te kijken.
Ik leed een dubbelleven en begon steeds heftiger te verliezen. Daarbij ging ik over steeds grotere grenzen om aan mijn geld te komen. Denk hierbij aan frauderen, hulp bij witwassen , inbraak en andere illegale activiteiten. Hierbij werden de bedragen die hierin omgingen ook steeds groter. Echter alles ging op aan gokken ,drank en drugs.
Ik kwam op het punt van mij hoeft het allemaal niet meer zo, van misschien wil ik wel helemaal niet meer zo leven of wat dan ook, wat dan weer een vrijbrief geeft om door te gaan in je verslaving. Niet dat ik dan concreet plannen maakte voor suïcide , maar op een gegeven moment gaat het wel zo voelen van als het dan toch gaat gebeuren dan hoef ik in ieder geval niet meer te vechten of zo iets.
En nu ben ik alweer veertien jaar in herstel. Hierbij zie ik er ook wel een bepaalde ironie in dat het gene waar ik nu hartstikke blij mee ben , dat dat vroeger dat geen was waar ik heel erg tegen aan schopte. En wat bedoel ik daar mee? Het huisje , boompje, beestje idee. Was nooit voor mij gelegd zei ik altijd. Er zijn altijd wel veel vriendinnen geweest, maar vluchtig. Het trieste was dat als iets serieus werd of dat ik een meisje leuk vond verantwoordelijkheid moest nemen dat ik het uit de weg ging.
Nu ben ik alweer een aantal jaar getrouwd, heb een dochter van acht inmiddels en ben daar heel erg blij mee en dankbaar voor. Het allerbelangrijkste wat herstel mij gebracht heeft is dat er een bepaalde balans is, dat ik eindelijk weer rust in mijn donder heb. Ik was altijd gejaagd en bezig met mijn eigen verborgen agenda. Bijvoorbeeld aan het rekenen in je hoofd van hoeveel geld heb ik nog, wat kan ik daar voor doen, welke leugen heb ik nu weer verteld? Dat dat er niet meer is. Ik kan eerlijk zijn en dat is heel wat waard, vergeleken met wat ik had. Verder geniet ik nog elke dag van het doen van leuke dingen van mijn geld. Hierbij vergeet ik mij zelf niet te belonen met bijv. vakanties.
Verder is het een mooie bonus dat ik nu vanuit professioneel oogpunt al een jaar of acht gespecialiseerd ben in het behandelen van gokverslaving. Hierbij merk ik dat ik mijn eigen ervaringen goed kan inzetten in het bieden van hoop en perspectief.
Stefaan Savenberg
Stefaan Savenberg maakt binnen het secretariaat van de Belgische Kansspelcommissie deel uit van het team dat instaat voor de spelersbescherming. Dit team zet preventiecampagnes op, beheert de lijst van personen uitgesloten van deelname aan kansspelen en onderhoudt contacten met de gemeenschappen, de hulpverleningssector en wetenschappelijke onderzoekers om een goed beeld te krijgen over verslavingsproblematieken en tendensen.
Leroy Snippe
Leroy Snippe werkt als psycholoog bij Family Supporters Amsterdam, een instelling die met 2 benen in de stad staat met laagdrempelige en menselijke zorg. Daarnaast doet hij onderzoek naar gokverslaving ewn probleemgokken aan de Universiteit van Amsterdam.
Jonathan van Damme
Jonathan Van Damme maakt binnen het secretariaat van de Belgische Kansspelcommissie deel uit van de juridische dienst. Dit team verleent intern juridisch advies, en staat de Kansspelcommissie bij in het verlenen van advies aan het parlement en de regering.
Raymond Aronds
Naast voorzitter/bestuurder van SLICKS is autodidact Raymond Aronds ervaringsdeskundig onderzoeker en adviseur gokproblematiek. Hij zet zich sinds 2016 in om de oorzaken en gevolgen van de problemen rondom gokken te verhelderen om beter te kunnen werken aan het voorkomen, verminderen en aanpakken daarvan. Hierbij maakt hij gebruik van zijn ruim 40 jarige doorleefde ervaring in de legale en illegale gokwereld en de informatie uit de dagelijkse praktijk van hulpverlening. Hij combineert dat met wetskennis, wetenschap en ervaringskennis om het kansspelverslavingspreventiebeleid en de uitvoering daarvan te kunnen beoordelen. Bij SLICKS werkt hij nu aan meer mogelijkheden voor ervaringsdeskundige hulpverlening en het bevorderen van de weerbaarheid van mens en gokker tegen de verleidingen en triggers. Zijn motto is: geen mens in nood door het kansspel.
Raymond Aronds
(voorzitter)
Meer dan 40 jaar gokverslaafd. Elk kansspel geanalyseerd, systemen bedacht en uit geprobeerd. Dag en nacht ermee bezig en steeds weer opnieuw de scherven bijeenvegen. Financieel aan de grond, relaties verbroken en geestelijk aangedaan. Niet opgeven maar opkrabbelen was dan het devies want het donkere gat gaapte. Diverse therapieën gevolgd maar de gok- drang en waan die bleef, met regelmatige terugvallen als gevolg. Elke keer weer te moeten zeggen: sorry, ik heb het verkeerd gedaan. Daar had ik genoeg van en besloot een zeer serieuze poging te wagen om de oorzaken en gevolgen van de gokproblematiek te doorgronden. De bedoeling was om hieruit een soort zelfhulp te destilleren, niet alleen voor mijzelf, maar ook voor anderen.
Deze keer pakten wij pakten het anders aan. Want waarom de schuld en oplossingen steeds maar weer grotendeels bij de mens leggen? Dat doen de GGZ en overheid immers al lang genoeg. Waarom niet die andere grote medespeler? Het instrumentarium van de gokindustrie! Vrij snel kwamen wij erachter dat hier de echte trigger lag voor ons gedrag. Wij gokten zonder echte kennis en bewustheid. Die was ook niet makkelijk te verkrijgen. Zelfs na behoorlijk aandringen beperkte de informatie van overheid en kansspelaanbieders zich tot procentuele winst- en verlies kansen. De achterliggende verklaring bleef geheim(-zinnig). Deze bewuste in stand houding van de mystiek verklaarde onze geringe weerbaarheid. Dit was niet acceptabel.
Daarom besloot ik om een organisatie op te richten, die werkt aan het realiseren van een veilige, eerlijke en transparante gokwereld. Als kansspelspeler een bewuste en weloverwogen keuze kunnen maken, dus werkelijk in staat zijn om op kritieke momenten nee te kunnen zeggen, ligt voor ons aan de basis van het gokje wagen!
In 2016 ben ik geïnterviewd door de NOS voor een nieuwsitem over de kansspelaanbieders en de veranderingen die er in de nabije toekomst aan zouden komen, KLIK HIER om naar deze uitzending te kijken.
Steve Lauriks
Steve Lauriks is programmamanager en onderzoeker bij de afdeling Gezond Leven van de GGD Amsterdam.
Hij coördineert de activiteiten die in de stad worden ondernomen in het kader van het middelen-preventiebeleid. Daarnaast houd hij zich bezig met diverse projecten op het gebied van de publieke zorg voor kwetsbare groepen. Voor de programmatische aanpak van het middelen-preventie beleid 2023-2025 werkt hij op dit moment aan een uitvoeringsplan. Problematisch gokken en gokverslaving is daarin een van de thema’s voor preventie.
Floor van Bakkum
Floor van Bakkum is hoofd van de afdeling Preventie van verslavingszorginstelling Jellinek. Ze is betrokken bij de ontwikkeling en uitvoer van landelijk en lokaal preventiebeleid op het gebied van alcohol, tabak, drugs, gokken en gamen. Daarnaast is ze voorzitter van de programmalijn Preventie en Vroegsignalering van Verslavingskunde Nederland (VKN). Floor van Bakkum is vele jaren betrokken bij de ontwikkelingen met betrekking tot het kansspelbeleid. Ook is ze betrokken bij de ontwikkeling en implementatie van diverse interventies rondom gokken.
Natasha Dow Schüll is sociaal-cultureel antropologe, gespecialiseerd in technologie, menselijk gedrag en verslavingen. Zij heeft 15 jaar lang onderzoek gedaan naar het verband tussen de techniek achter kansspelautomaten en het menselijk denk- en geestvermogens. In haar boek beschrijft zij dat casino’s d.m.v. data-analyse ervoor zorgen dat mensen betrokken raken, aan het gokken blijven en weer terugkomen.
Tony van Rooij
Dr. Antonius J. van Rooij is onderzoeker gamen, gokken en digitale balans bij het Trimbos-instituut. Hij heeft ruim vijftien jaar ervaring met het opzetten en uitvoeren van toegepaste onderzoeksprojecten. Deze ervaring deed hij op bij de Universiteit Gent (onderzoek naar gokken en positieve inzet van games), tijdens zijn promotietraject naar Online Gameverslaving (Erasmus MC & IVO) en als adviseur. Zijn huidige activiteiten binnen het Trimbos-instituut (vanaf 2017) richten zich op het bevorderen van verantwoord gebruik van video games, kansspelen en nieuwe media via een veelvoud aan onderzoeksmatige, beleidsondersteunende en voorlichtende projecten op deze dossiers.
Nathalie Smit
CEO Loket Kansspel:
Loket Kansspel is het centrale steunpunt op het gebied van gokproblemen. We bieden zelf 24×7 gratis hulp en begeleiding én verwijzen door naar hulp in de directe omgeving van gokkers en hun naasten.
Anneke Goudriaan
Bijzonder Hoogleraar Werkingsmechanismen en Behandeling van Verslaving, AmsterdamUMC Hoofd Academische Werkplaats Verslaving van Arkin GZ-psycholoog, Jellinek
Thijs Tennekes
Vrijwilliger
Vanaf de opstart van Slicks ben ik betrokken als vormgever van de huisstijl, de bouw en onderhoud van de website en het bijhouden van social media.
Naast deze werkzaamheden die bij mij horen als grafisch ontwerper, fotograaf & kunstenaar ben ik ook sparring partner, ondersteuner (in de breedste zin van het woord), klankboard en (kritisch) meedenker.
Normaal is mijn leus: ‘samen mooie dingen maken’ maar in het geval van Slicks is het ‘samen goede dingen doen’.
Elisa Bas
Elisa Bas
Vrijwilliger
In september 2022 ben ik begonnen met mijn studie sociaal werker. Ik heb 20 jaar gewerkt in een speelhal. Hier kwamen mensen met gokproblemen vaak voor hulp bij mij voor verschillende dingen zoals: hulp met het lezen van brieven of het bellen van instanties om bijvoorbeeld financiële zaken te regelen. Dit was niet mogelijk tijdens mijn werk. Dit heeft mij doen besluiten een carrière switch te maken, en heb ik de stap genomen om mijn passie te gaan volgen, en dat is mensen helpen. In 2022 heb ik mij aangemeld voor de studie, en was ik op zoek naar een stage plek in de zorg en welzijn. Slicks was voor mij de ideale stageplek, gezien mijn werkverleden in de gokindustrie en dat ik hier wel mensen met gokproblemen kan bijstaan. Mijn drijfveer is nu mensen te helpen hun verslaving te overkomen en samen met de cliënt ervoor te zorgen dat zij weerbaarheid krijgen tegen onverantwoord gokgedrag.
Ik hoop nog veel te leren en mij verder te ontwikkelen bij de organisatie.
Edwin Groothuis
Vrijwilliger
Vanaf mijn 14e ben ik begonnen met pokeren, in eerste instantie deed ik dit met een groepje vrienden van school.
Ik kwam er al snel achter dat als we zonder geld speelden, het niet serieus genoeg ging voor mijn gevoel, toen we besloten om voor geld te gaan spelen veranderde het spel.
Wat ik toen bij mezelf merkte was dat ik het spel ineens super interessant begon te vinden.
Een vriend uit die groep begon online te pokeren, eerst voor speelgeld en al snel ook voor echt geld, en hij liet zien dat hij op de lange termijn winstgevend was, het was zijn (bij) baan geworden.
Ik was jaloers, en dacht dat ik minstens net zo goed was als hem in pokeren, maar hij had iets wat ik niet had, een rem, bankroll-management en discipline.
Ik begon stiekem op zolder te pokeren en al snel ging dit om veel geld, mijn spaarrekening ging eraan, mijn ouders kwamen erachter en ik kon mijn spullen pakken.
Nu woonde ik samen met een paar vrienden en zonder ouderlijk toezicht liep het helemaal uit de hand bij mij, ik pokerde elke dag uren online, soms wel 36 uur aan 1 stuk.
Ik begon naar het casino te gaan gelijk toen ik 18 werd, en daar kwamen er onder andere roulette en blackjack erbij.
Als ik naar de kroeg ging om gezellig een drankje doen, belandde ik vaak snel achter de gokkast, daar zat ik dan uren te gokken.
Onder invloed van drank en drugs kwam ik erachter dat ik helemaal geen rem meer had, en gokte al mijn geld erdoorheen plus het geld wat ik kon lenen / rood staan.
Mijn schoolprestaties en werk werden beïnvloed door mijn verslaving, ook werd de band met vrienden en familie beschadigd.
Mijn verslaving heeft mij op een punt gekregen dat ik geen uitweg meer zag uit de ellende.
Ik werd er zwaar depressief van en op een gegeven kreeg ik suïcidale neigingen.
Ik ben hulp gaan zoeken en ben naar een verslavingskliniek gegaan. Hier kwam ik erachter dat mijn verslaving de regie in handen had, en ik machteloos tegenover mijn verslaving stond.
Tegenwoordig ben ik een tijd clean en help ik zelf andere verslaafden om een nieuwe manier van leven te vinden.
Bij SLICKS ben ik aan het werk als ervaringsdeskundige om mensen met gokproblematiek te helpen, dit doe ik bij het Info & Steun punt in Amsterdam.
In september ga ik een studie beginnen om mij verder in de verslavingszorg te verdiepen.
Aphra van Arondeyn
(juridisch ondersteuner)
Het gaat niet goed in Nederland met mensen die met financiële problemen nog verder achterop raken door o.a. sociale uitsluiting, dakloosheid, zonder ziektekostenverzekering en met mentale en fysieke gezondheidsproblematiek. Zij komen naast de maatschappij terecht. Veel mensen beginnen zo’n leven door risico speler te worden bij gok gelegenheden, en komen daarna als probleemgokker te boek te staan waarna de problemen zich opstapelen tot de put zo diep is dat van enig herstel pas na vele jaren sprake kan zijn. Dit zijn mensen die ik ook tegenkom op straat, een andere ingang naar hulp is er vaak niet eens meer.
De problemen stapelen zich op en het blijft vaak niet bij een enkele verslaving.
Ik maak mij daar geregeld druk over, en dat doe ik ook bij Slicks, omdat ik wil dat wij voor de mensen met gok problemen een baken kunnen zijn, zeker als het lukt om de problemen een halt toe te willen roepen.
Slicks behartigd de belangen van mensen die gokken, daarvoor wil Slicks zich verdiepen in wetgeving en waar mogelijk invloed laten gelden. Slicks zet in op weerbaarheid en een bewust omgaan met gokspelen, informeren en trainen zijn daar onmisbaar bij. Maar we doen veel meer.
Ik zie bij Slicks mijn gedreven collega’s en ik zie de mensen hun ervaringskennis optimaal inzetten in het contact met iedereen die zij in hun werk ondersteunen, en bij het aanpakken van hun problemen. De ervaringsdeskundigen bij Slicks gaan daar heel ver in, en ik vind dat ik daartoe ook bereid moet zijn. Mijn ervaringskennis reikt maar tot zover en bestrijkt geen gok ervaring, maar ik ben van mening dat je doet wat je kan, anders ben je geen knip voor je neus waard.
Chris te Lintelo
Onderzoeker-adviseur
Mijn naam is Chris te Lintelo (50) en woonachtig in Anhem. Vanaf mijn 15e ben ik aanraking gekomen met gokken. In de jaren “80 stonden er niet alleen videospelkasten in cafetaria’s en sportkantines, maar ook de fruitautomaten.
Op een goede (of kwade) dag gooide ik een kwartje in de fruitautomaat en had de Jackpot gewonnen en was ik dus 50 gulden rijker!
Vervolgens ben ik verknocht geraakt aan de gokkasten en dit heeft me niet alleen heel veel geld maar ook andere ellende bezorgd. Later heb ik veel in online casino’s gespeeld en ook hier veel problemen door ondervonden.
Gelukkig ben ik in de loop van de jaren rustiger geworden en heb ik leren inzien dat gokken niets oplevert. Daarnaast heb ik een andere methode gevonden die mij niet zoveel kost en net zo veel spanning en plezier opleveren. Dit is de voetbaltoto en ik geef niet meer uit dan een tientje in de week.
Ik ben in mijn leven veel mensen tegengekomen die problemen hebben met gokken en werkelijk alles kwijt zijn geraakt. Dit heeft mij diep geraakt en gaandeweg is bij mij de drang ontstaan om te helpen waar maar kan. Dit vanuit mijn eigen ervaringen en mijn tegenwoordige beroep, namelijk Ambulant Hulpverlener bij Driekracht Arnhem Maatschappelijke Ondersteuning.
In mijn beroep werk ik veel met mensen die een licht verstandelijke beperking hebben. Deze groep mensen zitten vaak thuis en achter de computer. De verleidingen liggen dan op de loer en de gevolgen vaak niet te overzien. Zeker nu men de digitale gokmarkt open wil gooien in Nederland en ik daardoor nog meer overtuigt ben geraakt van de noodzaak om mensen te waarschuwen en te helpen!
Graag wil ik dan ook een steentje bijdragen en draag ik SLICKS een warm hart toe. Ik denk een nuttig teamlid te kunnen zijn en veel deskundige adviezen te kunnen geven aan het team!
Marcus van Soest
(vrijwilliger)
Beeldend Kunstenaar en Ervaringsdeskundige (opleiding bij Howie The Harp Rotterdam 2018-2019) op het gebied van verslaving en de sociaal maatschappelijke gevolgen van psychotrauma.
Waarom werk ik voor SLICKS terwijl ik geen achtergrond heb m.b.t. gokverslaving?
Als ex-verslaafde weet ik heel goed, hoe ontwrichtend verslaving op alle leefgebieden werkt. Ik begrijp en herken hierbij de sociaal maatschappelijke en financiële consequenties van het gedrag.
Met mijn persoonlijke bijdrage aan SLICKS, wil ik een verschil maken voor mensen die worstelen met gokverslaving. Mijn ervaring met verslaving kan ik hiervoor breed inzetten. Daarom wil ik graag mijn steentje bijdragen bij de te behalen doelstelling van SLICKS. Volwassen mensen moeten namelijk weloverwogen keuzes kunnen maken bij deelname aan kansspelen. Samen het lijden terugdringen wanneer, als gevolg van het verslavingsgedrag, deze keuzes niet meer verstandig afgewogen kunnen worden.
Hans Gieles
(vrijwilliger)
Toen ik goed bevriend raakte met twee mensen die een wereld van gokproblematiek achter zich hebben, en ook dat aspect van hun verleden regelmatig in gesprekken opdook, werd gaandeweg mijn nieuwsgierigheid steeds sterker geprikkeld . Voor een kunsthistoricus, muziek- en sportliefhebber ligt dat niet meteen voor de hand, maar in oorlog, liefde en vriendschap moet veel kunnen.
Een uitgewerkt beeld van de vele aspecten die in dit problematische veld een rol spelen – waaronder bijvoorbeeld de problematische gokker, de overheid, de kansspelaanbieders en het veelzijdig aanbod zelf – verdient aandacht van eenieder die enige interesse wil opbrengen in mens en samenleving.
Die verdieping in alles wat met gokken te maken heeft, heeft intussen geleid tot gerichte gesprekken die ik twee maal per week met Raymond Aronds voer.
We hebben de complexe en gelaagde taart die de gokwereld is, onderverdeeld in een veelheid aan taartpunten en –puntjes en bespreken per keer zo’n partje. De opgenomen gesprekken worden door mij uitgewerkt tot leesbare teksten die geschikt zullen zijn om op de website gepubliceerd te worden en mogelijk om later in druk uit te geven.
Het is me een eer en genoegen om aan het mooie werk van Team Slicks te mogen bijdragen.
Piet van Blokland
(vrijwilliger)
Gepensioneerd leraar wiskunde en statistiek. Vele jaren ontwikkelde ik ook software voor het statistiek onderwijs. Visualiseren en dynamisch maken van toeval is de kern van die software. Samen met Raymond hebben we een drietal apps ontwikkeld om de rol van toeval bij het gokken te verduidelijken. De drie apps zijn :Fruitautomaat, roulette, loterijen Deze apps geven inzicht in de rol van toeval bij deze gokspelen.
Richard van de Pas
(secretaris)
Mijn naam is Richard van de Pas, 64 jaar oud. Ik geniet nu van een zogenaamd prepensioen na een 40+. jaren loopbaan bij Holland Casino. Ben daar o.a. werkzaam geweest als floormanager en Productmanager Tafelspelen.
Naast de vele specialismen binnen de kansspelindustrie heb ik me ook altijd bezig gehouden met de verdere ontwikkeling en implementatie van het kansspelverslavingsbeleid van Holland Casino. Denk daarbij aan het geven van cursussen over kansspelverslaving aan nieuw instromende medewerkers, onderhouden contact tussen de operatie en de afdeling Responsible Gaming en het voeren van gesprekken met gasten over gesignaleerde verschijnselen van verslaving.
Daarbij wel vanuit het perspectief van de aanbieder maar ook altijd met zorg voor de gast.
Soms wel een spagaat maar ook de aanbieder heeft baat bij een goede relatie en goed ontwikkeld verantwoordelijkheidsgevoel voor zijn gasten.
De ontwikkeling in de kansspelindustrie zijn verontrustend (groeiende marketingbudgetten, veel nieuwe online aanbieders, loyaliteitsprogramma’s en de teneur om steeds meer de risico’s bij de gasten te leggen.) en deze evolutie vraagt om een tegenkracht en meer kennis (van de gevaren) voor de gasten van het kansspel.
Gewapend met deze kennis van de kansspelindustrie en inzichten wil ik me nuttig maken voor SLICKS en hun initiatieven.
Reggie Dinsbach
(penningmeester)
Mijn naam is Reggie Dinsbach. Geboren in 1951 in Indonesië. In 1955 met mijn grootouders naar Nederland gekomen. Getogen Amsterdammer.
Mijn hele werkzame leven in de IT gewerkt in allerlei functies. Van operationeel, ontwikkeling, tot management.
De laatste jaren houd ik mij ook bezig met vrijwilligerswerkzaamheden. Naast het penningmeesterschap bij de Zonnebloem afdeling Emmeloord, ben ik nu ook penningmeester bij de stichting SLICKS geworden.
Voornamelijk vanwege de goede klik met de voorzitter en de urgente maatschappelijke problematiek rondom gokken, heb ik mij aangesloten bij de doelen van SLICKS.
Raymond Aronds
Onderzoeker-adviseur
Raymond Aronds is meer dan 40 jaar gokverslaafd geweest en ervaringsdeskundige bij uitstek. Gewerkt als ondernemer in de horeca, treindienstleider NS, consulent Wet voorzieningen gehandicapten en trainer ontwikkeling en implementatie van het gemeentelijk integriteitsbeleid. Hij heeft diverse malen meegewerkt aan interviews voor krant en televisie om meer aandacht voor de gokproblematiek te genereren en het stigma te verminderen. Daarnaast is hij lobbyist om ervaringsdeskundigen invloed in het preventiebeleid bij gemeenten, kansspelaanbieders en centrale overheid te krijgen. Daarvoor bestudeert hij o.a. wetenschappelijke artikelen en de wet- en regelgeving nauwkeurig. Raymond Aronds onderzoekt sinds 2016 de gokproblematiek op factoren die verslavingsgedrag in de hand werken. Hij is oprichter en voorzitter van Slicks die sinds 2017 werkt aan vermindering van de gokproblematiek in Nederland. Zijn slogan is: geen mens in nood door het kansspel.
Expertise/ervaring
• Onderzoeker gokproblematiek
• Onafhankelijke cliëntenondersteuner bij gokproblematiek
• Ontwikkelaar en docent Slicks training Weerbaar & Bewust
• Samenwerking bij het ontwikkelen van EHealth module tegen gokverslaving
• Ontwikkelaar Slicks stop- en volgkaart
Contactinformatie
Raymond werkt op maandag, dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag.
Ard Peeters is een bioloog gepromoveerd in de psychologie en bijzonder hoogleraar gedragsfarmacologie aan het Radboud UMC. Hij is in contact gekomen met gokverslavingen door een opinie te schrijven over het risico van gokverslaving (internet) bij patiënten met de Ziekte van Huntington. Ard Peeters is eigenaar/ontwikkelaar van de E-Assyst app een digitale coach voor kansspelers die helpt om op het goede pad te blijven. Ard Peeters en Slicks werken samen om E-Assyst meer onder de aangebracht brengen in de verslavingszorg en kansspelindustrie.
Expertise/ervaring
• Eigenaar/ontwikkelaar E-Assyst digitale coach kansspelers.
• Klinische psychologie. • Kennis over onderliggende mechanismen van verslavingen. • Klinische ontwikkeling van geneesmiddelen. • Groot academisch netwerk.
Contactinformatie
Telefoon: 06 52 38 39 83
Mail: ard@slicks.info
Richard van de Pas
Onderzoeker-adviseur
Richard van de Pas heeft een 40+ jaren loopbaan bij Holland Casino doorlopen, o.a. als floor- en productmanager tafelspelen en onderhield het contact tussen de operatie en de afdeling Responsible Gaming. Richard van de Pas is nu met prepensioen en wil zijn ervaringskennis en inzichten inzetten om de gokproblematiek te helpen verminderen. Richard van de Pas is secretaris bij Slicks en projectleider bij het Slicks E-Assyst awareness team.
Expertise/ervaring
• Cursussen geven aan medewerkers HC over kansspelverslaving.
• Het signaleren van verschijnselen van verslaving bij kansspelspelers.
• Ontwikkeling en implementatie van het kansspelverslavingsbeleid van Holland Casino.
