SLICKS heeft bij de Kansspelautoriteit aangegeven dat gokaanbieders via jongerenplatform Tiktok reclame maken voor online kansspelen. Dit naar aanleiding van bij SLICKS binnengekomen klachten van Tiktok gebruikers.
De Kansspelautoriteit bedankt SLICKS voor de genomen moeite en stuurt onze melding door naar de desbetreffende afdeling. Zij koppelt niet terug en doet verder geen uitspraken.
OVERHEIDSMUUR!
Mensen die klachten over of problemen hebben met de gokindustrie ervaren hiermee een bureaucratische overheidsmuur. Gaan zij de volgende keer nog steeds de Kansspelautoriteit betrekken? SLICKS houdt u wel op de hoogte, volgende week een update over TIKTOK gate.
Raymond Aronds, onderzoeker gokproblematiek.
https://www.slicks.info/wp-content/uploads/2020/11/tiktok-01.jpg750750Thijs Tennekeshttps://www.slicks.info/wp-content/uploads/2018/02/slicks-logo3b.pngThijs Tennekes2020-11-12 09:35:392020-11-12 10:11:52TIKTOKKEN OF GOKKEN?
Help, mijn kind gokt online: ‘Steeds dacht ik: nog één keer, dan maak ik een klapper. Hulp vragen kwam niet bij me op’
Beeld Krista van der Niet
Een onschuldig potje online gokken kan rap uitmonden in een heuse gokverslaving. Vooral pubers zijn er gevoelig voor.
‘Mijn kinderen zijn geen lieverdjes’, zegt Marit (48, docent), ‘maar een gokverslaving? Dat zou hun nooit overkomen.’ Op de bank tegenover haar in de huiskamer zit dochter Jasmijn. Ze is 22, heeft een vers universiteitsdiploma op zak en een gokschuld van 44 duizend euro. Gewoon, thuis op haar mobieltje opgebouwd – niemand die iets merkte. Zelfs haar moeder niet.
Online gokken groeit en groeit: onderzoeksbureau Motivaction becijferde dat vorig jaar 1,8 miljoen mensen een online gokaccount hadden, een toename van twintig procent ten opzichte van een jaar eerder. Dagelijks doen honderdduizenden jongeren via hun telefoon een gokje in een onlinecasino, ze zetten in op sportwedstrijden of spelen op hun laptop spelletjes waarmee ze geld kunnen winnen – en verliezen. Dat aantal gaat alleen maar toenemen vanaf volgend jaar. In Nederland is het aanbieden van gokwebsites tot nu toe verboden (al zit je dus met een muisklik in een virtueel casino), maar – naar verwachting – per 1 januari 2021 wordt het legaal. Dan zal het aantal jonge mensen met gokschulden dramatisch oplopen, voorspelt opvoedkundige Marina van der Wal, die gespecialiseerd is in pubers. ‘Het puberbrein is bijzonder gevoelig voor beloning, weten we, dus heb je eenmaal iets gewonnen met een gokspel, dan blijft het lokken. Ik denk niet dat de overheid beseft waaraan ze jongeren blootstelt door online gokken nog makkelijker te maken dan het nu al is.’
Bij Jasmijn begon het gokken toen ze vanuit Groningen, waar ze studeerde, weer bij haar ouders kwam wonen in het dorp waar ze opgroeide. ‘Ik zat in mijn masterfase en deed zelfstandig onderzoek. Mijn tentamens waren gehaald, colleges hoefde ik niet meer te volgen, een dure studentenkamer was niet meer nodig. Na mijn bruisende studentenleven zat ik opeens weer thuis in mijn slaapkamertje met alle tijd aan mezelf.’ Via een vriend hoorde ze over Unibet, een site waarop je gokspelletjes kunt spelen en kunt inzetten op sportwedstrijden. ‘Ik hield vroeger al van gamen en was daar enorm competitief in. Meteen bij mijn eerste bezoekje aan de site kreeg ik 10 euro goktegoed. Ik zag een soort Rad van Fortuin voor me op het scherm. Ik snapte er weinig van, maar opeens had ik van die 10 euro 15 euro gemaakt, dat gaf een enorme kick.’ Die eerste periode speelde ze af en toe, zegt ze. Klopt, zegt haar moeder: ‘Dat zien we aan haar bankafschriften, eerst ging het nog om bedragen van een paar tientjes. Maar al gauw werden het honderden euro’s. Daarna duizenden.’
Psycholoog Leroy Snippe doet onderzoek naar gokverslaving voor zijn promotie aan de Universiteit van Amsterdam. Ook werkt hij als behandelaar bij verslavingszorginstelling Rodersana, waar hij geregeld jonge gokverslaafden in zijn spreekkamer ziet. Hij signaleert de gevolgen van de vervagende grens tussen gamen en gokken; de gokindustrie leert van games en andersom. ‘De huidige games lijken in niets op waar wij vroeger mee speelden. Tegenwoordig kennen games vrijwel allemaal gadgets, virtuele spulletjes voor de poppetjes waarmee wordt gespeeld, zoals wapens of kleding. Kinderen worden warm gemaakt voor gokken door loot boxes die ze kunnen kopen, verrassingspakketten waarmee je die gadgets kunt bemachtigen. De kans dat precies het gadget erin zit dat een kind graag wil, is echter klein. Daardoor wordt het verleid nog een keer een aankoop te doen. Dat is gokken.’ Inmiddels zijn loot boxes verboden voor de Nederlandse markt, maar een andere ontwikkeling waardoor jongeren al vroeg met gokken in aanraking komen, is het kijken van livestreams, bijvoorbeeld via Twitch. Snippe: ‘Kinderen kijken op dat kanaal naar jongeren die live hun favoriete game spelen. In de marge van het beeldscherm lopen tegelijk filmpjes waarop jongeren live aan het gokken zijn, gesponsord door de gokindustrie. Eén muisklik en je bent er.’
TIPS VAN PSYCHOLOOG LEROY SNIPPE
Hou het internetgedrag van je kind in de gaten; controleer regelmatig de webgeschiedenis en kijk of er bepaalde programma’s zijn geïnstalleerd, zoals Poker Stars, een programma waarmee je poker kunt spelen op de computer.
Hoewel gokken officieel pas mag vanaf 18 jaar, kunnen kinderen nu nog gemakkelijk fake-accounts openen. In 2021 wordt het invoeren van het burgerservicenummer verplicht.
Controleer de bankgegevens en wees alert bij regelmatige afschrijvingen en inkomsten via anonieme webwallets als Paypal en Mollie.
Check of het telefoongedrag is veranderd – het meeste gokken gebeurt op de mobiele telefoon – en let op als je kind zich vaker terugtrekt achter de computer.
Wees alert als je kind vaker om geld vraagt, schoolprestaties dalen en je kind onrustiger en meer gespannen is, of juist futloos.
Wees extra alert als verslaving voorkomt in de familie. Bepaalde genetische aanleg kan iemand vatbaarder maken. Zo maakt het gen dat samenhangt impulsiviteit iemand gevoeliger voor beloning dan voor straf, waardoor kans op verslaving groter is.
Creëer thuis een sfeer van openheid waarin fouten maken erbij hoort en praat over online gokken met je kinderen. De kans op verslaving is kleiner als dingen bespreekbaar zijn.
Waar Jasmijn in de eerste maanden na haar kennismaking met gokken nog incidenteel speelde, kon ze al gauw niet meer stoppen. Ze won veel geld, maar het vloog er nog harder uit. Binnen een jaar was haar zorgvuldig opgebouwde spaarrekening, waarop ze sinds haar zestiende al het geld van haar bijbaantje had gestort, leeg, en had ze bovendien een flinke studieschuld bij elkaar geleend. ‘Steeds dacht ik: nog één keer, dan maak ik een klapper, stop ik en komt alles goed. Hulp vragen kwam niet bij me op. Ik los dit zelf op, dacht ik steeds. Ik wilde anderen niet met mijn probleem belasten.’
Jasmijn was veel weg in die tijd, zegt haar moeder Marit. ‘Ze kwam thuis, gooide haar spullen neer en was weer weg, naar vriendinnen, sporten, werken, het ging maar door. En als ze er wel was, was ze vaak mentaal afwezig.’
Ze vluchtte het huis uit om zichzelf ervan te weerhouden nog meer te gokken, verklaart Jasmijn. ‘Ik deed het vooral als ik alleen thuis was. Dan kon ik de verleiding niet weerstaan, terwijl ik ergens wel wist dat het fout ging. Ik raakte financieel aan de grond.’
Beeld Krista van der Niet
Ook Bas (22, hovenier) pakte vooral zijn mobieltje om te gaan gokken als hij alleen was. Bas is een knappe, wat verlegen jongen die zich diep schuldig voelt omdat hij dertigduizend euro heeft vergokt, geld dat deels door zijn moeder voor hem gespaard was en dat hij deels zelf had verdiend. Hij vertelt hoe hij al jaren inzette op voetbalwedstrijden, maar dat het na de dood van zijn vader pas echt misging. ‘Eerst gokte ik alleen op vrijdagavond, voor het stappen, dan won ik vaak wel tweeduizend euro. Als ik verloor, compenseerde ik dat met een nieuw spelletje. Ik maakte vrijwel altijd winst en had vervolgens een leuke avond met m’n vrienden in de kroeg.’ Tot hij niet lang na de dood van zijn vader een weekend in zijn eentje naar Barcelona ging en in het casino zeshonderd euro verloor. Bas: ‘Om dat verlies goed te maken, zette ik drie keer duizend euro in op mijn online gokaccount. Teruglopend naar mijn hotel, vijfhonderd meter verderop, verloor ik het vervolgens allemaal. Vanaf het ontbijt de volgende dag was ik maar met één ding bezig: mijn geld terugwinnen. Ik zette vierduizend euro op één voetbalwedstrijd en was continu online om te kijken wanneer ik kon uitcashen, het optimale moment om te stoppen en een zo hoog mogelijke winst te incasseren. Bij het avondeten had ik alles terug plus een paar duizend euro winst. Eenmaal thuis dacht ik: ik zit nu in zo’n goeie flow, nu moet ik doorgaan. Twee weken lang was ik elke dag, elk uur, aan het gokken. Ik kon niet meer stoppen. Na die twee weken was ik al mijn geld kwijt.’
Zijn moeder Janneke (53, communicatiemanager van een winkelketen) zit verslagen op de bank. ‘Vorig jaar december kreeg ik door dat er iets niet in de haak was. Bas ondernam niks meer, zat maar lamlendig thuis. Op een avond vroeg ik hem mee naar een restaurant onder het mom van gezellig samen uit eten. Daar confronteerde ik hem met zijn gedrag. Ik vroeg net zo lang door tot hij toegaf wat er speelde. Ik was verbijsterd, had werkelijk geen idee dat dit aan de hand was. Ik heb gezegd dat ik altijd van hem blijf houden, maar dat hij direct in behandeling moest. De volgende dag ging hij naar de huisarts, de week erop zat hij bij een psycholoog.’
Een gokverslaving kan van het ene op het andere moment ontstaan. Vaak gaat het lange tijd goed, totdat iemand zichzelf niet meer in de hand heeft. Gokkers spreken vaak over een bubbel of roes waar ze in terechtkomen. Dat klopt ook wel met de theorie: er komt dopamine vrij tijdens het gokken, het beloningscentrum in het brein wordt geprikkeld en de hersenen worden ‘gekaapt’. Omdat het brein steeds opnieuw naar zo’n beloning hunkert, zal het meer en meer aansturen op gokgedrag. Tegelijk moet het beloningscentrum in de hersenen steeds vaker en sterker geprikkeld worden om hetzelfde plezierige effect te krijgen.
Snippe: ‘De denkfout die veel gokkers maken is dat ze verwachten het gokken in de hand te kunnen houden. Als ze worden behandeld voor hun verslaving willen ze in het begin vaak leren zó te gokken dat ze die ene grote klapper kunnen maken, en daarna stoppen. Het verloren geld is hun grootste probleem. Voor mij is dat een teken dat ze nog in de mindset van het gokken zitten. Het herstel is begonnen zodra gokkers inzien dat het gokken zélf het probleem is.’
Ook voor Jasmijn vormde in eerste instantie vooral het verloren geld haar probleem. Om te kunnen blijven gokken vroeg ze een paar maanden voor haar buluitreiking een studielening aan bij de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO). Die kreeg ze, zonder problemen. Marit, haar moeder: ‘Daar ben ik heel kwaad over. Een student die nooit geleend heeft en aan het einde van haar studie opeens achttienduizend euro opneemt in twee maanden tijd. Algoritmes moeten toch aangeven dat dit een te grote afwijking is? Al hadden ze maar een mailtje gestuurd. Ook bij de bank waar Jasmijn een rekening heeft, ging er kennelijk geen belletje rinkelen. Zonder problemen gingen er duizenden euro’s af en kwamen er de volgende dag weer grote bedragen bij. Nooit is er ook maar één vraag gesteld.’
Het dieptepunt volgde afgelopen april. Jasmijn: ‘Op een maandag was ik alleen thuis. Ik had een enorme winst gemaakt van twaalfduizend euro, maar in de twee uur daarna verloor ik alweer achtduizend. De volgende dag ging de rest op. Al het geld dat ik vanaf mijn 16de had verdiend met bijbaantjes en dat ik op een spaarrekening had gezet. Het was flink veel geld en ik had mezelf een limiet gesteld: het bedrag op die rekening mocht niet lager worden dan elfduizend euro. Daar hield ik me dus niet aan: ik was alles kwijt en daarbovenop had ik een studieschuld van achttienduizend euro. In totaal heb ik 44 duizend euro vergokt. Die dag voelde ik: hier kom ik zelf niet uit. Ik belde de huisarts om een verwijzing te krijgen voor hulp bij gokverslaving. Diezelfde middag heb ik het aan mijn vriend verteld en ’s avonds aan mijn moeder.’
Die zegt: ‘Ik was compleet in shock. Gokverslaving had ik altijd geassocieerd met het uitschot van de maatschappij. Verslaafd raken aan een spelletje, dan moet je toch wel heel dom zijn. Dat dit mijn studerende dochter kon overkomen, had ik nooit bedacht.’
TIPS VAN PUBERDESKUNDIGE MARINA VAN DER WAL
Breng eerst het probleem in kaart: waar(op) gokt je kind, hoe hoog zijn de schulden?
Voorkom verwijten, ‘we houden van jou’ moet de boventoon blijven voeren
Heb compassie met jezelf als ouder – dit was nooit jouw bedoeling
Kijk wel naar je eigen aandeel – waar heb je misschien steken laten vallen?
Zoek uit welke gevoelens de overhand hebben bij je kind. Bij schuldgevoel heeft je kind met name een plek nodig om te biechten, bij schaamte een plek om te schuilen.
Verdiep je in verslavingsgedrag.
Maak samen een plan om eruit te komen en zorg ervoor dat je kind in behandeling gaat.
Inmiddels is Jasmijn ruim een half jaar verder. Het is haar gelukt gokvrij te blijven – een zware periode voor haar en haar omgeving. In die tijd haalde ze haar bul. ‘Niet echt een feestelijke dag’, zegt ze nu. ‘Het voelde verschrikkelijk om de koffie en taart niet eens zelf te kunnen betalen.’ Ze woont bij haar ouders en is in behandeling bij een verslavingszorginstelling. ‘De hypothese is dat ik heel prikkelgevoelig ben en moet leren onrust te verdragen in plaats van steeds afleiding te zoeken. Ik moet leren omgaan met gevoelens die door het gokken werden gedempt.’ Ze heeft een baan aangenomen die ze niet per se ambieerde, omdat ze vooral één ding wil: haar schulden aflossen. ‘Volgend jaar sta ik weer op nul.’ Om zichzelf te beschermen tegen een terugval heeft ze met haar vriend afgesproken dat hij haar financiën beheert en haar zakgeld geeft. ‘Een enorme stap terug van het leven dat ik leidde, met etentjes, mooie kleren en zelfs afspraken met de makelaar voor een koophuis.’ Hoewel haar behandeling bijna is afgelopen, vertrouwt Jasmijn zichzelf nog niet. ‘De aantrekkingskracht van het gokken is groot. Als ik aan het gokken was, was ik heel gefocust; de rest van de wereld kon ik buitensluiten. Ik kreeg wel minder eetlust, werd mager en had vaak last van spanningshoofdpijn.’
Haar ouders hebben haar uiteindelijk liefdevol opgevangen. ‘Dat was wat ik nodig had, dat ik onvoorwaardelijk geaccepteerd werd.’ De relatie met haar vriend staat onder druk. ‘Hoewel hij in eerste instantie begripvol reageerde, kwam daarna de boosheid en het onbegrip. Hij snapt niet dat ik hem zo belazerd heb. Dit alles maakt dat ik op mijn tenen ga lopen; mijn gevoel van eigenwaarde heeft een enorme deuk opgelopen.’
Zowel de moeder van Jasmijn als die van Bas worstelt met gevoelens van falen en schuld. Jasmijns moeder Marit: ‘Ik voel me tekortschieten. Haar dit verhaal te horen vertellen, de eenzaamheid die eruit spreekt, raakt me diep. Het is enorm pijnlijk dat zich dit allemaal recht onder mijn neus afspeelde. Het voelt alsof ik mijn kind niet heb kunnen beschermen.’ Janneke vraagt zich af wat haar aandeel in Bas’ gokverslaving is geweest. ‘Bas heeft een lastige jeugd gehad met een vader die mentaal niet in orde was. Omdat hij ook fysiek ziek was, durfde ik niet bij hem weg te gaan. Dat heeft een stempel op ons leven gedrukt. Ik vraag me af of het ook zo ver was gekomen met Bas als ik eerder van zijn vader was gescheiden.’
Zowel Jasmijn als Bas heeft geleerd dat praten over gevoelens helpt. Jasmijn: ‘Ik was bang voor afwijzing en veroordeling, maar het lucht enorm op om erover te praten. De mensen aan wie ik het heb verteld, veroordeelden me helemaal niet. Het zorgt zelfs voor mooie gesprekken waarin ze zelf ook durven te vertellen waar ze mee zitten.’ Ook Bas leert zijn emoties verwoorden en hij is bezig met de verwerking van zijn jeugd. Onlangs heeft hij de stap genomen zijn vriendin in te lichten. ‘Daar was een hele sessie met mijn psycholoog voor nodig. Ik was bang dat mijn vriendin het zou uitmaken, maar in plaats daarvan vond ze het fijn dat ik haar in vertrouwen nam. Onze band is sterker geworden.’ Bas weet zeker dat hij nooit meer gaat gokken. ‘Ik wil nooit meer in die situatie terechtkomen.’ Hij is afgevallen tot een gezond gewicht, drinkt de helft minder dan vroeger en gaat bijna dagelijks naar de sportschool. Hij blijft zich bewust van zijn kwetsbaarheid en voelt op sommige momenten nog drang om te gaan gokken. ‘Maar dan hoef ik alleen maar te denken: dertigduizend, dertigduizend euro kwijt, en vervolgens ga ik bedenken hoe ik mezelf kan afleiden. Ik heb geleerd dat drang een golf is die je overspoelt, na hooguit een kwartier is de golf verdwenen.’
De namen van de ouders en kinderen zijn gefingeerd om hun privacy te beschermen. De kinderen zijn onherkenbaar in beeld gebracht. De echte namen zijn bekend bij de redactie.
LEGALISEREN? ‘EEN DUIVELS DILEMMA’
Hoewel je met een paar muisklikken in een virtueel casino zit, is online gokken nu nog bijna altijd illegaal. Er is slechts een klein aantal kansspelen met een vergunning, de Toto bijvoorbeeld. Maar daar komt verandering in: vanaf (waarschijnlijk) 1 januari 2021 zet de overheid met de vernieuwde Wet Kansspelen de deur open voor een heleboel andere goksites. Het idee is dat er door legalisatie meer controle mogelijk is. Maar of de legalisatie van online gokken zal helpen in de strijd tegen verslaving, is nog maar de vraag. De positieve kant is dat er strengere eisen worden gesteld. Spelers moeten bij registratie straks onder meer hun burgerservicenummer en geboortedatum opgeven en een limiet instellen, zowel voor het aantal keren inloggen als voor het bedrag waarmee ze willen spelen. Nog onduidelijk is hoe hierop wordt toegezien. Duidelijk is wel dat de Kansspelautoriteit (KSA) veel verantwoordelijkheid bij de gokindustrie zelf legt; de slager die zijn eigen vlees keurt, dus. Tot nog toe grijpt de KSA nauwelijks in; uit recent onderzoek van de NOS blijkt dat het kinderlijk eenvoudig is voor minderjarigen om een online-gokaccount te openen. Geen van de populaire gokwebsites voert een adequate leeftijdscontrole uit, zelfs Toto niet.
Een van de maatregelen tegen verslaving die straks worden getroffen is het Cruks, het Centraal Register Uitsluiting Kansspelen, waar goksites zich verplicht bij moeten aansluiten. Wie in dit register staat, zo is de bedoeling, komt geen casino meer binnen, ook niet online. Een goed streven, ware het niet dat veel Nederlandse sites zich op Malta hebben gevestigd en zo niet onder de Nederlandse wet vallen.
Verslavingsdeskundige professor Reinout Wiers van de Universiteit van Amsterdam noemt het een ‘duivels dilemma’. ‘Door legalisatie houd je toezicht op gokkers, maar aan de andere kant kan het drempelverlagend werken.’ Goedkeuring van de overheid wordt door veel mensen immers gezien als groen licht; de toegankelijkheid wordt groter en het aantal (problematische) gokkers zal toenemen. In België bleek dat inderdaad het geval sinds de liberalisering van de gokmarkt daar in 2010.
Blijft verbieden dan niet beter? Wiers: ‘In theorie ben ik daar voor, maar als online gokken illegaal blijft, heb je geen controle. Door legalisatie kun je eisen stellen aan goksites, bijvoorbeeld op het gebied van leeftijd, en kun je sancties opleggen bij overtredingen. Legalisatie is dus misschien niet zo gek, mits die controle goed geregeld wordt.’
Psycholoog Leroy Snippe, onderzoeker en behandelaar op het gebied van gokverslaving, pleit voor een ontmoedigingsbeleid en zeer strenge regulering. ‘Met legalisatie halen we grote gevaren in huis; gokken wordt daarmee steeds normaler. Ook zal de invloed van de gokindustrie groeien, een machtige lobby met een grote zak geld waartegen moeilijk een vuist te maken is.’
https://www.slicks.info/wp-content/uploads/2018/02/slicks-logo3b.png00Thijs Tennekeshttps://www.slicks.info/wp-content/uploads/2018/02/slicks-logo3b.pngThijs Tennekes2019-09-12 14:07:412020-02-05 22:51:09GTA Online Exposes Kids to Gambling
Raymond Aronds
(voorzitter)
Meer dan 40 jaar gokverslaafd. Elk kansspel geanalyseerd, systemen bedacht en uit geprobeerd. Dag en nacht ermee bezig en steeds weer opnieuw de scherven bijeenvegen. Financieel aan de grond, relaties verbroken en geestelijk aangedaan. Niet opgeven maar opkrabbelen was dan het devies want het donkere gat gaapte. Diverse therapieën gevolgd maar de gok- drang en waan die bleef, met regelmatige terugvallen als gevolg. Elke keer weer te moeten zeggen: sorry, ik heb het verkeerd gedaan. Daar had ik genoeg van en besloot een zeer serieuze poging te wagen om de oorzaken en gevolgen van de gokproblematiek te doorgronden. De bedoeling was om hieruit een soort zelfhulp te destilleren, niet alleen voor mijzelf, maar ook voor anderen.
Deze keer pakten wij pakten het anders aan. Want waarom de schuld en oplossingen steeds maar weer grotendeels bij de mens leggen? Dat doen de GGZ en overheid immers al lang genoeg. Waarom niet die andere grote medespeler? Het instrumentarium van de gokindustrie! Vrij snel kwamen wij erachter dat hier de echte trigger lag voor ons gedrag. Wij gokten zonder echte kennis en bewustheid. Die was ook niet makkelijk te verkrijgen. Zelfs na behoorlijk aandringen beperkte de informatie van overheid en kansspelaanbieders zich tot procentuele winst- en verlies kansen. De achterliggende verklaring bleef geheim(-zinnig). Deze bewuste in stand houding van de mystiek verklaarde onze geringe weerbaarheid. Dit was niet acceptabel.
Daarom besloot ik om een organisatie op te richten, die werkt aan het realiseren van een veilige, eerlijke en transparante gokwereld. Als kansspelspeler een bewuste en weloverwogen keuze kunnen maken, dus werkelijk in staat zijn om op kritieke momenten nee te kunnen zeggen, ligt voor ons aan de basis van het gokje wagen!
In 2016 ben ik geïnterviewd door de NOS voor een nieuwsitem over de kansspelaanbieders en de veranderingen die er in de nabije toekomst aan zouden komen, KLIK HIER om naar deze uitzending te kijken.
Edwin Groothuis
Vrijwilliger
Vanaf mijn 14e ben ik begonnen met pokeren, in eerste instantie deed ik dit met een groepje vrienden van school.
Ik kwam er al snel achter dat als we zonder geld speelden, het niet serieus genoeg ging voor mijn gevoel, toen we besloten om voor geld te gaan spelen veranderde het spel.
Wat ik toen bij mezelf merkte was dat ik het spel ineens super interessant begon te vinden.
Een vriend uit die groep begon online te pokeren, eerst voor speelgeld en al snel ook voor echt geld, en hij liet zien dat hij op de lange termijn winstgevend was, het was zijn (bij) baan geworden.
Ik was jaloers, en dacht dat ik minstens net zo goed was als hem in pokeren, maar hij had iets wat ik niet had, een rem, bankroll-management en discipline.
Ik begon stiekem op zolder te pokeren en al snel ging dit om veel geld, mijn spaarrekening ging eraan, mijn ouders kwamen erachter en ik kon mijn spullen pakken.
Nu woonde ik samen met een paar vrienden en zonder ouderlijk toezicht liep het helemaal uit de hand bij mij, ik pokerde elke dag uren online, soms wel 36 uur aan 1 stuk.
Ik begon naar het casino te gaan gelijk toen ik 18 werd, en daar kwamen er onder andere roulette en blackjack erbij.
Als ik naar de kroeg ging om gezellig een drankje doen, belandde ik vaak snel achter de gokkast, daar zat ik dan uren te gokken.
Onder invloed van drank en drugs kwam ik erachter dat ik helemaal geen rem meer had, en gokte al mijn geld erdoorheen plus het geld wat ik kon lenen / rood staan.
Mijn schoolprestaties en werk werden beïnvloed door mijn verslaving, ook werd de band met vrienden en familie beschadigd.
Mijn verslaving heeft mij op een punt gekregen dat ik geen uitweg meer zag uit de ellende.
Ik werd er zwaar depressief van en op een gegeven kreeg ik suïcidale neigingen.
Ik ben hulp gaan zoeken en ben naar een verslavingskliniek gegaan. Hier kwam ik erachter dat mijn verslaving de regie in handen had, en ik machteloos tegenover mijn verslaving stond.
Tegenwoordig ben ik een tijd clean en help ik zelf andere verslaafden om een nieuwe manier van leven te vinden.
Bij SLICKS ben ik aan het werk als ervaringsdeskundige om mensen met gokproblematiek te helpen, dit doe ik bij het Info & Steun punt in Amsterdam.
In september ga ik een studie beginnen om mij verder in de verslavingszorg te verdiepen.
Aphra van Arondeyn
(juridisch ondersteuner)
Het gaat niet goed in Nederland met mensen die met financiële problemen nog verder achterop raken door o.a. sociale uitsluiting, dakloosheid, zonder ziektekostenverzekering en met mentale en fysieke gezondheidsproblematiek. Zij komen naast de maatschappij terecht. Veel mensen beginnen zo’n leven door risico speler te worden bij gok gelegenheden, en komen daarna als probleemgokker te boek te staan waarna de problemen zich opstapelen tot de put zo diep is dat van enig herstel pas na vele jaren sprake kan zijn. Dit zijn mensen die ik ook tegenkom op straat, een andere ingang naar hulp is er vaak niet eens meer.
De problemen stapelen zich op en het blijft vaak niet bij een enkele verslaving.
Ik maak mij daar geregeld druk over, en dat doe ik ook bij Slicks, omdat ik wil dat wij voor de mensen met gok problemen een baken kunnen zijn, zeker als het lukt om de problemen een halt toe te willen roepen.
Slicks behartigd de belangen van mensen die gokken, daarvoor wil Slicks zich verdiepen in wetgeving en waar mogelijk invloed laten gelden. Slicks zet in op weerbaarheid en een bewust omgaan met gokspelen, informeren en trainen zijn daar onmisbaar bij. Maar we doen veel meer.
Ik zie bij Slicks mijn gedreven collega’s en ik zie de mensen hun ervaringskennis optimaal inzetten in het contact met iedereen die zij in hun werk ondersteunen, en bij het aanpakken van hun problemen. De ervaringsdeskundigen bij Slicks gaan daar heel ver in, en ik vind dat ik daartoe ook bereid moet zijn. Mijn ervaringskennis reikt maar tot zover en bestrijkt geen gok ervaring, maar ik ben van mening dat je doet wat je kan, anders ben je geen knip voor je neus waard.
Chris te Lintelo
Onderzoeker-adviseur
Mijn naam is Chris te Lintelo (50) en woonachtig in Anhem. Vanaf mijn 15e ben ik aanraking gekomen met gokken. In de jaren “80 stonden er niet alleen videospelkasten in cafetaria’s en sportkantines, maar ook de fruitautomaten.
Op een goede (of kwade) dag gooide ik een kwartje in de fruitautomaat en had de Jackpot gewonnen en was ik dus 50 gulden rijker!
Vervolgens ben ik verknocht geraakt aan de gokkasten en dit heeft me niet alleen heel veel geld maar ook andere ellende bezorgd. Later heb ik veel in online casino’s gespeeld en ook hier veel problemen door ondervonden.
Gelukkig ben ik in de loop van de jaren rustiger geworden en heb ik leren inzien dat gokken niets oplevert. Daarnaast heb ik een andere methode gevonden die mij niet zoveel kost en net zo veel spanning en plezier opleveren. Dit is de voetbaltoto en ik geef niet meer uit dan een tientje in de week.
Ik ben in mijn leven veel mensen tegengekomen die problemen hebben met gokken en werkelijk alles kwijt zijn geraakt. Dit heeft mij diep geraakt en gaandeweg is bij mij de drang ontstaan om te helpen waar maar kan. Dit vanuit mijn eigen ervaringen en mijn tegenwoordige beroep, namelijk Ambulant Hulpverlener bij Driekracht Arnhem Maatschappelijke Ondersteuning.
In mijn beroep werk ik veel met mensen die een licht verstandelijke beperking hebben. Deze groep mensen zitten vaak thuis en achter de computer. De verleidingen liggen dan op de loer en de gevolgen vaak niet te overzien. Zeker nu men de digitale gokmarkt open wil gooien in Nederland en ik daardoor nog meer overtuigt ben geraakt van de noodzaak om mensen te waarschuwen en te helpen!
Graag wil ik dan ook een steentje bijdragen en draag ik SLICKS een warm hart toe. Ik denk een nuttig teamlid te kunnen zijn en veel deskundige adviezen te kunnen geven aan het team!
Marcus van Soest
(vrijwilliger)
Beeldend Kunstenaar en Ervaringsdeskundige (opleiding bij Howie The Harp Rotterdam 2018-2019) op het gebied van verslaving en de sociaal maatschappelijke gevolgen van psychotrauma.
Waarom werk ik voor SLICKS terwijl ik geen achtergrond heb m.b.t. gokverslaving?
Als ex-verslaafde weet ik heel goed, hoe ontwrichtend verslaving op alle leefgebieden werkt. Ik begrijp en herken hierbij de sociaal maatschappelijke en financiële consequenties van het gedrag.
Met mijn persoonlijke bijdrage aan SLICKS, wil ik een verschil maken voor mensen die worstelen met gokverslaving. Mijn ervaring met verslaving kan ik hiervoor breed inzetten. Daarom wil ik graag mijn steentje bijdragen bij de te behalen doelstelling van SLICKS. Volwassen mensen moeten namelijk weloverwogen keuzes kunnen maken bij deelname aan kansspelen. Samen het lijden terugdringen wanneer, als gevolg van het verslavingsgedrag, deze keuzes niet meer verstandig afgewogen kunnen worden.
Hans Gieles
(vrijwilliger)
Toen ik goed bevriend raakte met twee mensen die een wereld van gokproblematiek achter zich hebben, en ook dat aspect van hun verleden regelmatig in gesprekken opdook, werd gaandeweg mijn nieuwsgierigheid steeds sterker geprikkeld . Voor een kunsthistoricus, muziek- en sportliefhebber ligt dat niet meteen voor de hand, maar in oorlog, liefde en vriendschap moet veel kunnen.
Een uitgewerkt beeld van de vele aspecten die in dit problematische veld een rol spelen – waaronder bijvoorbeeld de problematische gokker, de overheid, de kansspelaanbieders en het veelzijdig aanbod zelf – verdient aandacht van eenieder die enige interesse wil opbrengen in mens en samenleving.
Die verdieping in alles wat met gokken te maken heeft, heeft intussen geleid tot gerichte gesprekken die ik twee maal per week met Raymond Aronds voer.
We hebben de complexe en gelaagde taart die de gokwereld is, onderverdeeld in een veelheid aan taartpunten en –puntjes en bespreken per keer zo’n partje. De opgenomen gesprekken worden door mij uitgewerkt tot leesbare teksten die geschikt zullen zijn om op de website gepubliceerd te worden en mogelijk om later in druk uit te geven.
Het is me een eer en genoegen om aan het mooie werk van Team Slicks te mogen bijdragen.
Thijs Tennekes
(betrokkene)
Vanaf de opstart van Slicks ben ik betrokken als vormgever van de huisstijl, de bouw en onderhoud van de website en het bijhouden van social media.
Naast deze werkzaamheden die bij mij horen als grafisch ontwerper / fotograaf ben ik ook sparring partner, ondersteuner (in de breedste zin van het woord), klankboard en (kritisch) meedenker.
Normaal is mijn leus: ‘samen mooie dingen maken’ maar in het geval van Slicks is het ‘samen goede dingen doen’.
Piet van Blokland
(vrijwilliger)
Gepensioneerd leraar wiskunde en statistiek. Vele jaren ontwikkelde ik ook software voor het statistiek onderwijs. Visualiseren en dynamisch maken van toeval is de kern van die software. Samen met Raymond hebben we een drietal apps ontwikkeld om de rol van toeval bij het gokken te verduidelijken. De drie apps zijn :Fruitautomaat, roulette, loterijen Deze apps geven inzicht in de rol van toeval bij deze gokspelen.
Richard van de Pas
(secretaris)
Mijn naam is Richard van de Pas, 64 jaar oud. Ik geniet nu van een zogenaamd prepensioen na een 40+. jaren loopbaan bij Holland Casino. Ben daar o.a. werkzaam geweest als floormanager en Productmanager Tafelspelen.
Naast de vele specialismen binnen de kansspelindustrie heb ik me ook altijd bezig gehouden met de verdere ontwikkeling en implementatie van het kansspelverslavingsbeleid van Holland Casino. Denk daarbij aan het geven van cursussen over kansspelverslaving aan nieuw instromende medewerkers, onderhouden contact tussen de operatie en de afdeling Responsible Gaming en het voeren van gesprekken met gasten over gesignaleerde verschijnselen van verslaving.
Daarbij wel vanuit het perspectief van de aanbieder maar ook altijd met zorg voor de gast.
Soms wel een spagaat maar ook de aanbieder heeft baat bij een goede relatie en goed ontwikkeld verantwoordelijkheidsgevoel voor zijn gasten.
De ontwikkeling in de kansspelindustrie zijn verontrustend (groeiende marketingbudgetten, veel nieuwe online aanbieders, loyaliteitsprogramma’s en de teneur om steeds meer de risico’s bij de gasten te leggen.) en deze evolutie vraagt om een tegenkracht en meer kennis (van de gevaren) voor de gasten van het kansspel.
Gewapend met deze kennis van de kansspelindustrie en inzichten wil ik me nuttig maken voor SLICKS en hun initiatieven.
Reggie Dinsbach
(penningmeester)
Mijn naam is Reggie Dinsbach. Geboren in 1951 in Indonesië. In 1955 met mijn grootouders naar Nederland gekomen. Getogen Amsterdammer.
Mijn hele werkzame leven in de IT gewerkt in allerlei functies. Van operationeel, ontwikkeling, tot management.
De laatste jaren houd ik mij ook bezig met vrijwilligerswerkzaamheden. Naast het penningmeesterschap bij de Zonnebloem afdeling Emmeloord, ben ik nu ook penningmeester bij de stichting SLICKS geworden.
Voornamelijk vanwege de goede klik met de voorzitter en de urgente maatschappelijke problematiek rondom gokken, heb ik mij aangesloten bij de doelen van SLICKS.
Raymond Aronds
Onderzoeker-adviseur
Raymond Aronds is meer dan 40 jaar gokverslaafd geweest en ervaringsdeskundige bij uitstek. Gewerkt als ondernemer in de horeca, treindienstleider NS, consulent Wet voorzieningen gehandicapten en trainer ontwikkeling en implementatie van het gemeentelijk integriteitsbeleid. Hij heeft diverse malen meegewerkt aan interviews voor krant en televisie om meer aandacht voor de gokproblematiek te genereren en het stigma te verminderen. Daarnaast is hij lobbyist om ervaringsdeskundigen invloed in het preventiebeleid bij gemeenten, kansspelaanbieders en centrale overheid te krijgen. Daarvoor bestudeert hij o.a. wetenschappelijke artikelen en de wet- en regelgeving nauwkeurig. Raymond Aronds onderzoekt sinds 2016 de gokproblematiek op factoren die verslavingsgedrag in de hand werken. Hij is oprichter en voorzitter van Slicks die sinds 2017 werkt aan vermindering van de gokproblematiek in Nederland. Zijn slogan is: geen mens in nood door het kansspel.
Expertise/ervaring
• Onderzoeker gokproblematiek
• Onafhankelijke cliëntenondersteuner bij gokproblematiek
• Ontwikkelaar en docent Slicks training Weerbaar & Bewust
• Samenwerking bij het ontwikkelen van EHealth module tegen gokverslaving
• Ontwikkelaar Slicks stop- en volgkaart
Contactinformatie
Raymond werkt op maandag, dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag.
Ard Peeters is een bioloog gepromoveerd in de psychologie en bijzonder hoogleraar gedragsfarmacologie aan het Radboud UMC. Hij is in contact gekomen met gokverslavingen door een opinie te schrijven over het risico van gokverslaving (internet) bij patiënten met de Ziekte van Huntington. Ard Peeters is eigenaar/ontwikkelaar van de E-Assyst app een digitale coach voor kansspelers die helpt om op het goede pad te blijven. Ard Peeters en Slicks werken samen om E-Assyst meer onder de aangebracht brengen in de verslavingszorg en kansspelindustrie.
Expertise/ervaring
• Eigenaar/ontwikkelaar E-Assyst digitale coach kansspelers.
• Klinische psychologie. • Kennis over onderliggende mechanismen van verslavingen. • Klinische ontwikkeling van geneesmiddelen. • Groot academisch netwerk.
Contactinformatie
Telefoon: 06 52 38 39 83
Mail: ard@slicks.info
Richard van de Pas
Onderzoeker-adviseur
Richard van de Pas heeft een 40+ jaren loopbaan bij Holland Casino doorlopen, o.a. als floor- en productmanager tafelspelen en onderhield het contact tussen de operatie en de afdeling Responsible Gaming. Richard van de Pas is nu met prepensioen en wil zijn ervaringskennis en inzichten inzetten om de gokproblematiek te helpen verminderen. Richard van de Pas is secretaris bij Slicks en projectleider bij het Slicks E-Assyst awareness team.
Expertise/ervaring
• Cursussen geven aan medewerkers HC over kansspelverslaving.
• Het signaleren van verschijnselen van verslaving bij kansspelspelers.
• Ontwikkeling en implementatie van het kansspelverslavingsbeleid van Holland Casino.