Tag Archief van: jeugd

TIKTOKKEN OF GOKKEN?

TIKTOKKEN OF GOKKEN?

SLICKS heeft bij de Kansspelautoriteit aangegeven dat gokaanbieders via jongerenplatform Tiktok reclame maken voor online kansspelen. Dit naar aanleiding van bij SLICKS binnengekomen klachten van Tiktok gebruikers.
De Kansspelautoriteit bedankt SLICKS voor de genomen moeite en stuurt onze melding door naar de desbetreffende afdeling. Zij koppelt niet terug en doet verder geen uitspraken.

OVERHEIDSMUUR!

Mensen die klachten over of problemen hebben met de gokindustrie ervaren hiermee een bureaucratische overheidsmuur. Gaan zij de volgende keer nog steeds de Kansspelautoriteit betrekken? SLICKS houdt u wel op de hoogte, volgende week een update over TIKTOK gate.

Raymond Aronds, onderzoeker gokproblematiek.

Eén op drie minderjarigen kocht ooit al krasbiljet – kraslot

Vanaf hun achttiende verjaardag mogen jongeren op de lotto spelen, een krasbiljet kopen of deelnemen aan weddenschappen.

Archiefbeeld.

VAD (Vlaams expertisecentrum voor alcohol en andere drugs) organiseert elk schooljaar een bevraging bij 7.500 leerlingen uit het secundair onderwijs, over de thema’s roken, alcohol, psychoactieve medicatie, illegale drugs, gokken en gamen. Uit de resultaten van het schooljaar 2017-2018 blijkt dat één op drie jongeren een krasbiljet kochten voor hun achttiende verjaardag.

Alle soorten gokspelen zijn verboden voor minderjarigen. Vanaf hun achttiende verjaardag mogen jongeren op de lotto spelen, een krasbiljet kopen of deelnemen aan weddenschappen. Om online te gokken, het casino te bezoeken of te pokeren voor geld moeten jongeren wachten tot hun eenentwintigste verjaardag.

Dat leeftijdsverbod houdt jongeren niet tegen om op de lotto te spelen of een krasbiljet te kopen, blijkt uit de cijfers van het VAD. 27 procent van de veertienjarigen kocht ooit al een krasbiljet. Bij de vijftienjarigen stijgt dat aantal tot 33 procent.  Ook met de lotto wachten heel wat jongeren niet tot ze meerderjarig zijn. Tegen hun achttiende verjaardag speelden maar liefst één op vijf Vlaamse jongeren al minstens één keer op de lotto.

Slechts 0,8 procent speelt regelmatig

Het VAD vindt het opvallend dat de spelen van de Nationale Loterij al “goed ingeburgerd zijn op jonge leeftijd”. Directeur Katleen Peleman waarschuwt in De Standaard dat de spelen van de Nationale Loterij als opstapje kunnen dienen naar andere gokspelen zoals sportweddenschappen. Voor het VAD zijn krasbiljetten en andere lottoproducten niet onschuldig. “We zien dat mensen er evengoed verslaafd aan kunnen zijn”, zegt Peleman.

De resultaten van de VAD-bevraging wijzen niet op een probleem volgens de Nationale Loterij. De meeste jongeren die al in contact kwamen met hun producten, deden dat “ooit”. Slechts 0,8 procent geeft aan “regelmatig” mee te spelen. “We weten dat regelmaat kan leiden tot gokverslaving. Dat is hier niet het geval. Er is een groot verschil tussen ooit eens spelen en regelmatig spelen”, nuanceert woordvoerder Joke Vermoere de cijfers.

In Madrid heerst een epidemie van gokverslaafde tieners

Nu er steeds meer gokkantoren in de buurt van scholen zitten, is Spanje uitgegroeid tot het land met de meeste jonge gokverslaafden van Europa.

“Ik ga denk ik ongeveer vijf euro inzetten, en dan koop ik een nieuwe telefoon,” hoorde ik een jongen van ongeveer vijftien jaar oud zeggen. Ik liep langs een middelbare school in Getafe, een buitenwijk van Madrid. De reden dat ik bij een middelbare school tieners aan het afluisteren was, is niet zo eng als je misschien denkt. Ik wilde namelijk met hen praten over het toenemende gokprobleem onder Spaanse jongeren.

Spanje heeft van alle Europese landen het grootste gokprobleem onder tieners. Volgens onderzoek van de Spaanse Federatie van Gerehabiliteerde Gokkers en het Instituut van Psychologen in Madrid is een of de vijf kinderen tussen 14 en 21 er op de een of andere manier verslaafd aan. Hoewel de wet minderjarigen verbiedt om te gokken, is het voor tieners nog nooit zo makkelijk geweest om het te doen. Overal in de grote steden duiken gokkantoren op.

Volgens sommige schattingen van het ministerie van Economie, Werkgelegenheid en Financiën is het aantal bookmakers in de Spaanse hoofdstad in de afgelopen vijf jaar met 300 procent toegenomen, vooral in armere gebieden als Puente Vallecas, Usera en Villaverde. “Het is een manier om snel en makkelijk geld te krijgen,” zegt Sol Sánchez van de politieke coalitie Izquierda Unida. “Het fenomeen kan worden omschreven als de nieuwe heroïne van de arbeidersbuurten.” In Barcelona is er zelfs een wet aangenomen om te voorkomen dat er nieuwe gokkantoren worden geopend.

Voor dezelfde middelbare school ontmoette ik Alica, een 16-jarige scholier. “Met geld van hun ouders gokken is de nieuwe manier waarop mijn klasgenoten en vrienden hun vrije tijd doorbrengen,” zegt ze. “Het is heel makkelijk om binnen te komen bij de gokkantoren in het centrum.” Het dichtstbijzijnde kantoortje lag op slechts 200 meter van de school.

Afgelopen september vond de politie 28 minderjarigen in gokkantoren in Madrid. “De politie-inval vond tijdens schooltijd op een maandag plaats, wat erg alarmerend is,” zegt Ricardo Rodríguez, therapeutisch coördinator van de Madrileense Verslavingsinterventie. De kinderen werden niet gestraft, maar de bookmakers die hen naar binnen hadden gelaten of hen hadden geholpen wel.

De 21-jarige Rubén* is meer dan een jaar in therapie geweest voor zijn gokverslaving. Op zijn veertiende begon hij met gokautomaten in het cafeetje tegenover zijn huis. Hij zegt zo verslaafd te zijn geraakt dat hij “de hele dag door kon blijven spelen”.

Vanesa begon met online games. “Ik gaf vaak meer dan honderd euro per keer uit,” zegt de 16-jarige. “Om te kunnen blijven spelen heb ik op een gegeven moment geld van mijn ouders gestolen, daar heb ik het meeste spijt van.” Ook de 16-jarige José werd verslaafd via internet: “Ik zette geld in vanaf mijn telefoon, waar ik ook was. En ik werd daartoe aangemoedigd door tv-reclames.”

De meeste jonge gokkers die we spraken hebben twee dingen met elkaar gemeen: ze begonnen online en zagen reclames van gokbedrijven. “Mensen worden aangemoedigd om te gokken omdat er beroemdheden in gokreclames zitten, zoals voetballers als Gerard Piqué of Lionel Messi,” zegt Bruno Cortés, een psycholoog van de Vereniging voor Hulp en Preventie van Gokverslavingen.

Volgens gegevens van de Audiovisuele Raad van Catalonië en de Raad van Medische Verenigingen van Catalonië wordt 45 procent van de gokreclames op de Spaanse televisie uitgezonden op momenten dat er kinderen kijken, en is dat op de commerciële radio zelfs 84 procent. “Jonge mensen worden niet zomaar gokverslaafd als ze bekende mensen zien gokken, maar het normaliseert het wel, en het zorgt er ook voor dat je gokken met roem en welvaart gaat associëren,” zegt Cortés, die zelf ook zegt te zien dat steeds meer jongeren in behandeling gaan.

Sinds maart 2019 verbiedt de publieke omroep Radio Televisión Madrid gokreclames op tv en radio. Volgens Soledad Pérez, woordvoerder van de Spaanse Socialistische Arbeiderspartij, is ook de lokale omroep Canal Sur “van plan om gokpubliciteit volledig te verbieden. We moeten allemaal ons best doen om jonge mensen goed voor te lichten, omdat het een erg kwetsbare groep consumenten is,” zegt ze. “Dat doen we ook met alcohol en tabak.”

David (15) spijbelt weleens om tien euro bij een gokkantoor uit te geven – en soms ook wel wat meer. “Ik wil geld verdienen om videogames te kopen, want mijn ouders kunnen dat niet,” zegt hij. Tot nu toe heeft David nog niks gewonnen.

Omdat het om bedragen gaat van tien à twintig euro, ziet David zichzelf niet echt als gokker. Dat associeert hij met oudere mensen die urenlang muntjes in een automaat zitten te gooien. Maar aan het einde van ons gesprek geeft David toe dat hij toch wel wat meer voorlichting over gokken had willen krijgen op school, mocht hij in de toekomst toch nog tegen “problemen” aanlopen.

Bij een bingosalon ontmoet ik de 15-jarige Sheila, die vertelt dat ze met bingo begon omdat het haar een leuk gezinsuitje leek – haar moeder en oma doen namelijk ook mee. Twee uur later zie ik Sheila bij dezelfde ingang, maar dit keer heeft ze geen cent meer over. Ze heeft haar hele maandsalaris erdoorheen gejast.

Ze heeft gewoon “wat pech” gehad, zegt ze.

Bron: Vice [ LINK ]

Help, mijn kind gokt online!

Help, mijn kind gokt online: ‘Steeds dacht ik: nog één keer, dan maak ik een klapper. Hulp vragen kwam niet bij me op’

Beeld Krista van der Niet

Een onschuldig potje online gokken kan rap uitmonden in een heuse gokverslaving. Vooral pubers zijn er gevoelig voor.

‘Mijn kinderen zijn geen lieverdjes’, zegt Marit (48, docent), ‘maar een gokverslaving? Dat zou hun nooit overkomen.’ Op de bank tegenover haar in de huiskamer zit dochter Jasmijn. Ze is 22, heeft een vers universiteitsdiploma op zak en een gokschuld van 44 duizend euro. Gewoon, thuis op haar mobieltje opgebouwd – niemand die iets merkte. Zelfs haar moeder niet.

Online gokken groeit en groeit: onderzoeksbureau Motivaction becijferde dat vorig jaar 1,8 miljoen mensen een online gokaccount hadden, een toename van twintig procent ten opzichte van een jaar eerder. Dagelijks doen honderdduizenden jongeren via hun telefoon een gokje in een onlinecasino, ze zetten in op sportwedstrijden of spelen op hun laptop spelletjes waarmee ze geld kunnen winnen – en verliezen. Dat aantal gaat alleen maar toenemen vanaf volgend jaar. In Nederland is het aanbieden van gokwebsites tot nu toe verboden (al zit je dus met een muisklik in een virtueel casino), maar – naar verwachting – per 1 januari 2021 wordt het legaal. Dan zal het aantal jonge mensen met gokschulden dramatisch oplopen, voorspelt opvoedkundige Marina van der Wal, die gespecialiseerd is in pubers. ‘Het puberbrein is bijzonder gevoelig voor beloning, weten we, dus heb je eenmaal iets gewonnen met een gokspel, dan blijft het lokken. Ik denk niet dat de overheid beseft waaraan ze jongeren blootstelt door online gokken nog makkelijker te maken dan het nu al is.’

Bij Jasmijn begon het gokken toen ze vanuit Groningen, waar ze studeerde, weer bij haar ouders kwam wonen in het dorp waar ze opgroeide. ‘Ik zat in mijn masterfase en deed zelfstandig onderzoek. Mijn tentamens waren gehaald, colleges hoefde ik niet meer te volgen, een dure studentenkamer was niet meer nodig. Na mijn bruisende studentenleven zat ik opeens weer thuis in mijn slaapkamertje met alle tijd aan mezelf.’ Via een vriend hoorde ze over Unibet, een site waarop je gokspelletjes kunt spelen en kunt inzetten op sportwedstrijden. ‘Ik hield vroeger al van gamen en was daar enorm competitief in. Meteen bij mijn eerste bezoekje aan de site kreeg ik 10 euro goktegoed. Ik zag een soort Rad van Fortuin voor me op het scherm. Ik snapte er weinig van, maar opeens had ik van die 10 euro 15 euro gemaakt, dat gaf een enorme kick.’ Die eerste periode speelde ze af en toe, zegt ze. Klopt, zegt haar moeder: ‘Dat zien we aan haar bankafschriften, eerst ging het nog om bedragen van een paar tientjes. Maar al gauw werden het honderden euro’s. Daarna duizenden.’

Psycholoog Leroy Snippe doet onderzoek naar gokverslaving voor zijn promotie aan de Universiteit van Amsterdam. Ook werkt hij als behandelaar bij verslavingszorginstelling Rodersana, waar hij geregeld jonge gokverslaafden in zijn spreekkamer ziet. Hij signaleert de gevolgen van de vervagende grens tussen gamen en gokken; de gokindustrie leert van games en andersom. ‘De huidige games lijken in niets op waar wij vroeger mee speelden. Tegenwoordig kennen games vrijwel allemaal gadgets, virtuele spulletjes voor de poppetjes waarmee wordt gespeeld, zoals wapens of kleding. Kinderen worden warm gemaakt voor gokken door loot boxes die ze kunnen kopen, verrassingspakketten waarmee je die gadgets kunt bemachtigen. De kans dat precies het gadget erin zit dat een kind graag wil, is echter klein. Daardoor wordt het verleid nog een keer een aankoop te doen. Dat is gokken.’ Inmiddels zijn loot boxes verboden voor de Nederlandse markt, maar een andere ontwikkeling waardoor jongeren al vroeg met gokken in aanraking komen, is het kijken van livestreams, bijvoorbeeld via Twitch. Snippe: ‘Kinderen kijken op dat kanaal naar jongeren die live hun favoriete game spelen. In de marge van het beeldscherm lopen tegelijk filmpjes waarop jongeren live aan het gokken zijn, gesponsord door de gokindustrie. Eén muisklik en je bent er.’

TIPS VAN PSYCHOLOOG LEROY SNIPPE

Hou het internetgedrag van je kind in de gaten; controleer regelmatig de webgeschiedenis en kijk of er bepaalde programma’s zijn geïnstalleerd, zoals Poker Stars, een programma waarmee je poker kunt spelen op de computer.

Hoewel gokken officieel pas mag vanaf 18 jaar, kunnen kinderen nu nog gemakkelijk fake-accounts openen. In 2021 wordt het invoeren van het burgerservicenummer verplicht.

Controleer de bankgegevens en wees alert bij regelmatige afschrijvingen en inkomsten via anonieme webwallets als Paypal en Mollie.

Check of het telefoongedrag is veranderd – het meeste gokken gebeurt op de mobiele telefoon – en let op als je kind zich vaker terugtrekt achter de computer.

Wees alert als je kind vaker om geld vraagt, schoolprestaties dalen en je kind onrustiger en meer gespannen is, of juist futloos.

Wees extra alert als verslaving voorkomt in de familie. Bepaalde genetische aanleg kan iemand vatbaarder maken. Zo maakt het gen dat samenhangt impulsiviteit iemand gevoeliger voor beloning dan voor straf, waardoor kans op verslaving groter is.

Creëer thuis een sfeer van openheid waarin fouten maken erbij hoort en praat over online gokken met je kinderen. De kans op verslaving is kleiner als dingen bespreekbaar zijn.

Waar Jasmijn in de eerste maanden na haar kennismaking met gokken nog incidenteel speelde, kon ze al gauw niet meer stoppen. Ze won veel geld, maar het vloog er nog harder uit. Binnen een jaar was haar zorgvuldig opgebouwde spaarrekening, waarop ze sinds haar zestiende al het geld van haar bijbaantje had gestort, leeg, en had ze bovendien een flinke studieschuld bij elkaar geleend. ‘Steeds dacht ik: nog één keer, dan maak ik een klapper, stop ik en komt alles goed. Hulp vragen kwam niet bij me op. Ik los dit zelf op, dacht ik steeds. Ik wilde anderen niet met mijn probleem belasten.’

Jasmijn was veel weg in die tijd, zegt haar moeder Marit. ‘Ze kwam thuis, gooide haar spullen neer en was weer weg, naar vriendinnen, sporten, werken, het ging maar door. En als ze er wel was, was ze vaak mentaal afwezig.’

Ze vluchtte het huis uit om zichzelf ervan te weerhouden nog meer te gokken, verklaart Jasmijn. ‘Ik deed het vooral als ik alleen thuis was. Dan kon ik de verleiding niet weerstaan, terwijl ik ergens wel wist dat het fout ging. Ik raakte financieel aan de grond.’

Beeld Krista van der Niet

Ook Bas (22, hovenier) pakte vooral zijn mobieltje om te gaan gokken als hij alleen was. Bas is een knappe, wat verlegen jongen die zich diep schuldig voelt omdat hij dertigduizend euro heeft vergokt, geld dat deels door zijn moeder voor hem gespaard was en dat hij deels zelf had verdiend. Hij vertelt hoe hij al jaren inzette op voetbalwedstrijden, maar dat het na de dood van zijn vader pas echt misging. ‘Eerst gokte ik alleen op vrijdagavond, voor het stappen, dan won ik vaak wel tweeduizend euro. Als ik verloor, compenseerde ik dat met een nieuw spelletje. Ik maakte vrijwel altijd winst en had vervolgens een leuke avond met m’n vrienden in de kroeg.’ Tot hij niet lang na de dood van zijn vader een weekend in zijn eentje naar Barcelona ging en in het casino zeshonderd euro verloor. Bas: ‘Om dat verlies goed te maken, zette ik drie keer duizend euro in op mijn online gokaccount. Teruglopend naar mijn hotel, vijfhonderd meter verderop, verloor ik het vervolgens allemaal. Vanaf het ontbijt de volgende dag was ik maar met één ding bezig: mijn geld terugwinnen. Ik zette vierduizend euro op één voetbalwedstrijd en was continu online om te kijken wanneer ik kon uitcashen, het optimale moment om te stoppen en een zo hoog mogelijke winst te incasseren. Bij het avondeten had ik alles terug plus een paar duizend euro winst. Eenmaal thuis dacht ik: ik zit nu in zo’n goeie flow, nu moet ik doorgaan. Twee weken lang was ik elke dag, elk uur, aan het gokken. Ik kon niet meer stoppen. Na die twee weken was ik al mijn geld kwijt.’

Zijn moeder Janneke (53, communicatiemanager van een winkelketen) zit verslagen op de bank. ‘Vorig jaar december kreeg ik door dat er iets niet in de haak was. Bas ondernam niks meer, zat maar lamlendig thuis. Op een avond vroeg ik hem mee naar een restaurant onder het mom van gezellig samen uit eten. Daar confronteerde ik hem met zijn gedrag. Ik vroeg net zo lang door tot hij toegaf wat er speelde. Ik was verbijsterd, had werkelijk geen idee dat dit aan de hand was. Ik heb gezegd dat ik altijd van hem blijf houden, maar dat hij direct in behandeling moest. De volgende dag ging hij naar de huisarts, de week erop zat hij bij een psycholoog.’

Een gokverslaving kan van het ene op het andere moment ontstaan. Vaak gaat het lange tijd goed, totdat iemand zichzelf niet meer in de hand heeft. Gokkers spreken vaak over een bubbel of roes waar ze in terechtkomen. Dat klopt ook wel met de theorie: er komt dopamine vrij tijdens het gokken, het beloningscentrum in het brein wordt geprikkeld en de hersenen worden ‘gekaapt’. Omdat het brein steeds opnieuw naar zo’n beloning hunkert, zal het meer en meer aansturen op gokgedrag. Tegelijk moet het beloningscentrum in de hersenen steeds vaker en sterker geprikkeld worden om hetzelfde plezierige effect te krijgen.

Snippe: ‘De denkfout die veel gokkers maken is dat ze verwachten het gokken in de hand te kunnen houden. Als ze worden behandeld voor hun verslaving willen ze in het begin vaak leren zó te gokken dat ze die ene grote klapper kunnen maken, en daarna stoppen. Het verloren geld is hun grootste probleem. Voor mij is dat een teken dat ze nog in de mindset van het gokken zitten. Het herstel is begonnen zodra gokkers inzien dat het gokken zélf het probleem is.’

Ook voor Jasmijn vormde in eerste instantie vooral het verloren geld haar probleem. Om te kunnen blijven gokken vroeg ze een paar maanden voor haar buluitreiking een studielening aan bij de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO). Die kreeg ze, zonder problemen. Marit, haar moeder: ‘Daar ben ik heel kwaad over. Een student die nooit geleend heeft en aan het einde van haar studie opeens achttienduizend euro opneemt in twee maanden tijd. Algoritmes moeten toch aangeven dat dit een te grote afwijking is? Al hadden ze maar een mailtje gestuurd. Ook bij de bank waar Jasmijn een rekening heeft, ging er kennelijk geen belletje rinkelen. Zonder problemen gingen er duizenden euro’s af en kwamen er de volgende dag weer grote bedragen bij. Nooit is er ook maar één vraag gesteld.’

Het dieptepunt volgde afgelopen april. Jasmijn: ‘Op een maandag was ik alleen thuis. Ik had een enorme winst gemaakt van twaalfduizend euro, maar in de twee uur daarna verloor ik alweer achtduizend. De volgende dag ging de rest op. Al het geld dat ik vanaf mijn 16de had verdiend met bijbaantjes  en dat ik op een spaarrekening had gezet. Het was flink veel geld en ik had mezelf een limiet gesteld: het bedrag op die rekening mocht niet lager worden dan elfduizend euro. Daar hield ik me dus niet aan: ik was alles kwijt en daarbovenop had ik een studieschuld van achttienduizend euro. In totaal heb ik 44 duizend euro vergokt. Die dag voelde ik: hier kom ik zelf niet uit. Ik belde de huisarts om een verwijzing te krijgen voor hulp bij gokverslaving. Diezelfde middag heb ik het aan mijn vriend verteld en ’s avonds aan mijn moeder.’

Die zegt: ‘Ik was compleet in shock. Gokverslaving had ik altijd geassocieerd met het uitschot van de maatschappij. Verslaafd raken aan een spelletje, dan moet je toch wel heel dom zijn. Dat dit mijn studerende dochter kon overkomen, had ik nooit bedacht.’

TIPS VAN PUBERDESKUNDIGE MARINA VAN DER WAL

Breng eerst het probleem in kaart: waar(op) gokt je kind, hoe hoog zijn de schulden?

Voorkom verwijten, ‘we houden van jou’ moet de boventoon blijven voeren

Heb compassie met jezelf als ouder – dit was nooit jouw bedoeling

Kijk wel naar je eigen aandeel – waar heb je misschien steken laten vallen?

Zoek uit welke gevoelens de overhand hebben bij je kind. Bij schuldgevoel heeft je kind met name een plek nodig om te biechten, bij schaamte een plek om te schuilen.

Verdiep je in verslavingsgedrag.

Maak samen een plan om eruit te komen en zorg ervoor dat je kind in behandeling gaat.

Inmiddels is Jasmijn ruim een half jaar verder. Het is haar gelukt gokvrij te blijven – een zware periode voor haar en haar omgeving. In die tijd haalde ze haar bul. ‘Niet echt een feestelijke dag’, zegt ze nu. ‘Het voelde verschrikkelijk om de koffie en taart niet eens zelf te kunnen betalen.’ Ze woont bij haar ouders en is in behandeling bij een verslavingszorginstelling. ‘De hypothese is dat ik heel prikkelgevoelig ben en moet leren onrust te verdragen in plaats van steeds afleiding te zoeken. Ik moet leren omgaan met gevoelens die door het gokken werden gedempt.’ Ze heeft een baan aangenomen die ze niet per se ambieerde, omdat ze vooral één ding wil: haar schulden aflossen. ‘Volgend jaar sta ik weer op nul.’ Om zichzelf te beschermen tegen een terugval heeft ze met haar vriend afgesproken dat hij haar financiën beheert en haar zakgeld geeft. ‘Een enorme stap terug van het leven dat ik leidde, met etentjes, mooie kleren en zelfs afspraken met de makelaar voor een koophuis.’ Hoewel haar behandeling bijna is afgelopen, vertrouwt Jasmijn zichzelf nog niet. ‘De aantrekkingskracht van het gokken is groot. Als ik aan het gokken was, was ik heel gefocust; de rest van de wereld kon ik buitensluiten. Ik kreeg wel minder eetlust, werd mager en had vaak last van spanningshoofdpijn.’

Haar ouders hebben haar uiteindelijk liefdevol opgevangen. ‘Dat was wat ik nodig had, dat ik onvoorwaardelijk geaccepteerd werd.’ De relatie met haar vriend staat onder druk. ‘Hoewel hij in eerste instantie begripvol reageerde, kwam daarna de boosheid en het onbegrip. Hij snapt niet dat ik hem zo belazerd heb. Dit alles maakt dat ik op mijn tenen ga lopen; mijn gevoel van eigenwaarde heeft een enorme deuk opgelopen.’

Zowel de moeder van Jasmijn als die van Bas worstelt met gevoelens van falen en schuld. Jasmijns moeder Marit: ‘Ik voel me tekortschieten. Haar dit verhaal te horen vertellen, de eenzaamheid die eruit spreekt, raakt me diep. Het is enorm pijnlijk dat zich dit allemaal recht onder mijn neus afspeelde. Het voelt alsof ik mijn kind niet heb kunnen beschermen.’ Janneke vraagt zich af wat haar aandeel in Bas’ gokverslaving is geweest. ‘Bas heeft een lastige jeugd gehad met een vader die mentaal niet in orde was. Omdat hij ook fysiek ziek was, durfde ik niet bij hem weg te gaan. Dat heeft een stempel op ons leven gedrukt. Ik vraag me af of het ook zo ver was gekomen met Bas als ik eerder van zijn vader was gescheiden.’

Zowel Jasmijn als Bas heeft geleerd dat praten over gevoelens helpt. Jasmijn: ‘Ik was bang voor afwijzing en veroordeling, maar het lucht enorm op om erover te praten. De mensen aan wie ik het heb verteld, veroordeelden me helemaal niet. Het zorgt zelfs voor mooie gesprekken waarin ze zelf ook durven te vertellen waar ze mee zitten.’ Ook Bas leert zijn emoties verwoorden en hij is bezig met de verwerking van zijn jeugd. Onlangs heeft hij de stap genomen zijn vriendin in te lichten. ‘Daar was een hele sessie met mijn psycholoog voor nodig. Ik was bang dat mijn vriendin het zou uitmaken, maar in plaats daarvan vond ze het fijn dat ik haar in vertrouwen nam. Onze band is sterker geworden.’ Bas weet zeker dat hij nooit meer gaat gokken. ‘Ik wil nooit meer in die situatie terechtkomen.’ Hij is afgevallen tot een gezond gewicht, drinkt de helft minder dan vroeger en gaat bijna dagelijks naar de sportschool. Hij blijft zich bewust van zijn kwetsbaarheid en voelt op sommige momenten nog drang om te gaan gokken. ‘Maar dan hoef ik alleen maar te denken: dertigduizend, dertigduizend euro kwijt, en vervolgens ga ik bedenken hoe ik mezelf kan afleiden. Ik heb geleerd dat drang een golf is die je overspoelt, na hooguit een kwartier is de golf verdwenen.’

De namen van de ouders en kinderen zijn gefingeerd om hun privacy te beschermen. De kinderen zijn onherkenbaar in beeld gebracht. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

LEGALISEREN? ‘EEN DUIVELS DILEMMA’

Hoewel je met een paar muisklikken in een virtueel casino zit, is online gokken nu nog bijna altijd illegaal. Er is slechts een klein aantal kansspelen met een vergunning, de Toto bijvoorbeeld. Maar daar komt verandering in: vanaf (waarschijnlijk) 1 januari 2021 zet de overheid met de vernieuwde Wet Kansspelen de deur open voor een heleboel andere goksites. Het idee is dat er door legalisatie meer controle mogelijk is. Maar of de legalisatie van online gokken zal helpen in de strijd tegen verslaving, is nog maar de vraag. De positieve kant is dat er strengere eisen worden gesteld. Spelers moeten bij registratie straks onder meer hun burgerservicenummer en geboortedatum opgeven en een limiet instellen, zowel voor het aantal keren inloggen als voor het bedrag waarmee ze willen spelen. Nog onduidelijk is hoe hierop wordt toegezien. Duidelijk is wel dat de Kansspelautoriteit (KSA) veel verantwoordelijkheid bij de gokindustrie zelf legt; de slager die zijn eigen vlees keurt, dus. Tot nog toe grijpt de KSA nauwelijks in; uit recent onderzoek van de NOS blijkt dat het kinderlijk eenvoudig is voor minderjarigen om een online-gokaccount te openen. Geen van de populaire gokwebsites voert een adequate leeftijdscontrole uit, zelfs Toto niet.

Een van de maatregelen tegen verslaving die straks worden getroffen is het Cruks, het Centraal Register Uitsluiting Kansspelen, waar goksites zich verplicht bij moeten aansluiten. Wie in dit register staat, zo is de bedoeling, komt geen casino meer binnen, ook niet online. Een goed streven, ware het niet dat veel Nederlandse sites zich op Malta hebben gevestigd en zo niet onder de Nederlandse wet vallen.

Verslavingsdeskundige professor Reinout Wiers van de Universiteit van Amsterdam noemt het een ‘duivels dilemma’. ‘Door legalisatie houd je toezicht op gokkers, maar aan de andere kant kan het drempelverlagend werken.’ Goedkeuring van de overheid wordt door veel mensen immers gezien als groen licht; de toegankelijkheid wordt groter en het aantal (problematische) gokkers zal toenemen. In België bleek dat inderdaad het geval sinds de liberalisering van de gokmarkt daar in 2010.

Blijft verbieden dan niet beter? Wiers: ‘In theorie ben ik daar voor, maar als online gokken illegaal blijft, heb je geen controle. Door legalisatie kun je eisen stellen aan goksites, bijvoorbeeld op het gebied van leeftijd, en kun je sancties opleggen bij overtredingen. Legalisatie is dus misschien niet zo gek, mits die controle goed geregeld wordt.’

Psycholoog Leroy Snippe, onderzoeker en behandelaar op het gebied van gokverslaving, pleit voor een ontmoedigingsbeleid en zeer strenge regulering. ‘Met legalisatie halen we grote gevaren in huis; gokken wordt daarmee steeds normaler. Ook zal de invloed van de gokindustrie groeien, een machtige lobby met een grote zak geld waartegen moeilijk een vuist te maken is.’

Bron: De Volkskrant [ LINK ]

GTA Online Exposes Kids to Gambling

Kamer wil strengere leeftijdscontrole op online gokken

VS-ARCH-EMG-APR-035_web

De Kansspelautoriteit moet harder optreden nu blijkt dat minderjarigen vanuit Nederland makkelijk kunnen gokken op populaire goksites.

Daar hebben woordvoerders van ChristenUnie, CDA en PvdA het afgelopen weekend voor gepleit.

Aanleiding is een onderzoek van de NOS, waauit blijkt dat het bij alle populaire gokwebsites voor minderjarigen eenvoudig is om vanuit Nederland te gokken. Hoewel deelname van jongeren verboden is, ontbreekt overal leeftijdscontrole, aldus de NOS. De omroep nam de proef op de som bij Toto, Unibet en Bwin. Van deze aanbieders van kansspelen heeft alleen Toto een vergunning voor online gokken in Nederland.

In 2016 kwam de Kansspelautoriteit ook al tot de conclusie dat goksites geen effectieve leeftijdscontroles doen, overigens zonder daarvoor boetes op te leggen. „We delen wel boetes uit aan sites zonder vergunning, maar doen dat vanwege het feit dat ze zich überhaupt richten op de Nederlandse markt. Dat mag niet, en daarmee beschermen we ook zo veel mogelijk de jongeren die er spelen”, stelde bestuursvoorzitter René Jansen van de toezichthouder zaterdag tegenover de NOS.

Floor van Bakkum van verslavingszorginstelling Jellinek noemt de bevindingen van de NOS moeilijk te begrijpen. „Ik ging ervan uit dat er goed gecontroleerd zou worden. Dat blijkt nu niet zo te zijn. Dat vind ik heel zorgelijk.”

CU-Tweede Kamerlid Van der Graaf wil dat de Kansspelautoriteit de vergunningen intrekt van de online gokbedrijven die minderjarigen op hun websites toelaten om te gokken. Ze laat weten minister Dekker (Rechtsbescherming) zo snel mogelijk ter verantwoording te willen roepen. „Dit vraagt om een keiharde aanpak”, aldus het Kamerlid.

Eerder dit jaar stemde de Senaat in met een nieuwe wet die online gokken voor meerderjarigen onder voorwaarden mogelijk moet maken.

Bron: Reformatorisch Dagblad [ LINK ]