Tag Archief van: gokprobleem

Gokken, problemen en kansspelverslaving

Gokken, problemen en kansspelverslaving.

Problemen krijgen door gokken wil je niet en krijg je ook niet vanzelf. Dit is afhankelijk van jouw gokgedrag en de consequenties die volgen. Gok je regelmatig maar heb je er eigenlijk geen tijd en/of geld voor, dan kun je spreken van een probleem. Dat probleem wordt groter als je verslaafd raakt aan het kansspel. Wat zijn de mogelijke oorzaken van problematisch gokgedrag?

Het begint vaak met kleine gokjes en daarna beetje bij beetje wordt het steeds meer of groter. Bijvoorbeeld een enkel spelletje wordt een vaste reeks van steeds meer gokmomenten of de weddenschap om een stuiver wordt een euro en relatief snel, een tientje of hogere bedragen. Vaker gokken en hogere inzetten zorgen voor meer en grotere spannende momenten. Het beloningssysteem in onze hersenen wordt hiermee vaker en langer aangezet. De regelmatige aanmaak van hormonen, adrenaline en goed gevoelsstoffen die hierbij vrijkomen, zullen een drang en verlangen naar nog meer doen ontstaan.

Geldprobleem

De verslavende elementen bij het kansspel zijn de spanning van geld winnen of verliezen en denken dat je invloed kunt uitoefenen op de uitkomst van het kansspel. De aantrekkingskracht van het gokken (voor velen) is, dat het als een manier zien wordt om snel en gemakkelijk geld te verdienen en daarmee het leven kunnen veraangenamen. Het probleem is dat de realiteit juist andersom is, langzaam maar zeker verlies je jouw kapitaal en als je niet oppast al de financiële waarde die je in jouw leven opgebouwd hebt. En als gevolg daarvan een opbouw van psychische, relationele en maatschappelijke problemen zoals: werk verlies, school uitval, scheiding, dakloosheid, depressiviteit, suïcide, angststoornissen, emotieregulatiestoornissen etc.

Factoren die het verslavingsgedrag bij kansspelen kunnen doen ontluiken of versterken:

  • Opgroeien in een gokomgeving. Bijvoorbeeld bij je familie, vrienden of in jouw cultuur wordt gokken om geld als normale bezigheid gezien. Bijvoorbeeld de ‘gezellige vaste  kaartdagen’ zoals klaverjassen en jokeren om geld.
  • Je houdt van risico’s nemen, het zit bij wijze van spreken in je bloed.
  • De aantrekkingskracht van het er bijna zijn. De near miss is een bekend instrument in de kansspelindustrie die evenals winst een goed gevoel geeft. De illusie dat je er bijna bent, zorgt ervoor dat je je nog meer inzet en nog meer geld gaat inzetten. Net zoals je gewend bent bij sport en spel; je bent er bijna dus nog even doorgaan. Deze gok die een bijna winst opleverde, die toch echt voor de volle 100% mis is levert zoveel goed gevoel op dat het van invloed is op verslavingsgevoeligheid. Probleem hierbij is dat near misses georkestreerd kunnen worden, dus via manipulatie vaker gepresenteerd kunnen worden dan procentueel te verwachten is. Daarom wil Slicks dat de near misses het liefst helemaal niet meer vertoond worden bij gokkasten/fruitautomaten, en anders minder gepresenteerd worden dan procentueel te verwachten is. Dit kan gemakkelijk door software aanpassing.
  • De illusie van control. Denken dat je invloed hebt op de uitkomst van een kansspel, die toch echt random is en blijft. Er zijn hele imperiums, ondernemingen en levens vergokt, omdat men dacht een winnend systeem te hebben.
  • Slecht in toeval en kansberekening. Mensen zijn over het algemeen slecht in kansberekening en toeval. We denken dat onze nummers eens moeten vallen, de gokkast staat op springen etc. De wet op de grote aantallen zegt dat op een gegeven moment het gemiddelde 1:1 gehaald moet worden. Wat vaak vergeten wordt is dat het echt grote aantallen zijn en heel lang kan duren.
  • Versterken van de motivatie om te gaan gokken. De kansspelindustrie is een meester in het bedenken van redenen, bereidwilligheid te kweken en een doel te geven, om een gokje te gaan wagen. De mens is gevoelig voor positieve bekrachtiging.
  • Mond tot mond reclame van je gokvrienden. Bijvoorbeeld de jackpot van die machine/loterij staat al tijden hoog en moet ieder moment vallen.
  • Gokken als een manier zien om even snel geld te verdienen. Ik heb iets meer geld nodig voor het kopen van een mooie tv. Even naar het casino of de speelhal, misschien heb ik geluk. Dus je hebt een behoefte en denkt deze door gokken te kunnen bevredigen. Als het uitkomt; zie je wel, en als het mislukt; ja jammer maar volgende keer beter.
  • De wens gedachte. Vandaag schijnt de zon precies hetzelfde als op die dag dat ik won. Nu moet ik de gok gaan wagen want alle tekenen staan goed. Yes I can. Elke keer dat dit klopt zul je bevestigd worden in je wens gedachte, als je verliest zul je het gauw vergeten. Mensen zijn geneigd om slechte ervaringen te vergeten en de goede te benadrukken of te overdrijven.
  • De aantrekkingskracht van het vele geld. Het is zoveel money! Weinig inzetten en toch miljonair kunnen worden. Dat is wat je voorgespiegeld wordt. Wat niet vertelt wordt is dat het verhoudingsgewijs geen eerlijke kans is. Één euro inzetten en 1 miljoen kunnen winnen terwijl de kans 1 op de 100 miljoen is. Dus hier is je euro bij deze berekening 1 cent waard. Een overvloed aan verschillende reclames, steeds weer herhaald zullen je op een gegeven moment over de streep helpen.
  • De Fear Off Missing Out (FOMO). De angst om iets te missen is een natuurlijke reactie, waarbij mensen zich laten leiden door gevoelens en emoties. Het verdienmodel van loterijen (je zal maar in de straat/plaats wonen waar de hoofdprijs gevallen is en je hebt geen lot gekocht of nu komen de nummers uit van onze verjaardagen/leeftijden maar we hebben niet meegedaan) maar ook bij andere gokspellen aanwezig zoals: de roulette (nu moet mijn nummer komen, als ik nu niet inzet mis ik de winst en het bijbehorende lekkere gevoel), de gokkast/fruitautomaat (als ik nu niet gok of niet doorga dan haalt iemand anders de jackpot eruit), pokeren (als ik deze ronde mis dan had ik 2 Azen kunnen krijgen en dan mis ik de kans op een gegarandeerde winst) etc.
  • Zelfstigma en publiekstigma. Een regelmatige gokker wordt al gauw als verslaafd gezien en zelf heb je ook niet echt een goed gevoel erover. Je kunt niet vrij over jouw gokken en bijbehorende gevoelens en gedachten praten met je partner of directe omgeving zoals: collega’s op het werk, vrijwilligerswerk, schoolmaten, familieleden etc. Alleen met andere gokkers durf je je hierover te uiten. Gevolg hiervan is dat de problematiek en het gokgedrag meestal in het verborgene blijft en pas als het te laat is en echt niet meer anders kan, wordt de problematiek zichtbaar. Tot die tijd blijft het een gevecht dat niet gewonnen kan worden. Je hebt geen kans op verbetering van jouw situatie alleen rigoureus stoppen zou kunnen helpen, maar dat is voor velen een brug te ver. Een stap die niet gezet kan worden, omdat de beheersing van de wil en weerbaarheid tegen de verleidingen ontbreken.
  • Een groot kansspel aanbod “right into your face”. Makkelijke toegankelijkheid, diversiteit en dichtbij aanwezigheid van gokgelegenheden zorgt voor focus op gokken. Bijvoorbeeld in aanraking met gokken via je mobiel, de gokkasten in het café van je ouders, het Holland Casino en de speelhallen om de hoek, de buurttabakszaak/wedkantoor met grote gokreclames op het trottoir of voor het raam vlakbij etc. Maar ook games met lootboxen kunnen een begin zijn van een gokcarrière.
  • Weinig geld hebben. Een laag inkomen en weinig vooruitzichten op een beter bestaan, zijn vaak ook redenen om een gokje te wagen. De droom op een beter leven is hier leidend aan. Juist hier is gokverslavingsgedrag het hardnekkigst.
  • De uitgedragen illusie dat je een spel speelt. De veel gebruikte term in de Nederlandse kansspelindustrie is ‘verantwoord spelen’ wat refereert aan je jeugd waar spelen leuk, spannend en onschuldig is. Niks is minder waar, je gokt op de uitkomst van een kansspel. Een gok die ook nog eens van nature onverantwoord is, want door het uitkeringspercentage ben je altijd in het nadeel.

 

Gokken & dakloosheid

Gokken & dakloosheid

Slicks  volgde  met veel belangstelling de webinar “Gambling and Homelessness”  door Feantsa. Feantsa is een organisatie die een einde aan dakloosheid in Europa wil maken.  Paul Anderson van het  Schotse Fast Forward gaf een heldere presentatie over gokverslaving in het Verenigd Koninkrijk en richtte zich speciaal op de prevalentie: interessant is het grote verschil bij probleemgokkers. Van de ‘ normale’  inwoner van het VK heeft zo’ n 0,7  procent een zwaar gokprobleem. Bij daklozen  stijgt dit cijfer naar bijna 12 procent (11,6 & bron onderzoek Fast Forward). Overigens heeft Slicks uit eigen observatie geconstateerd dat daklozen ook regelmatig (kras) loten kopen. Daarnaast komen sportweddenschappen hier ook veel voor, tenminste voor diegene die handig is met een Smartphone.

Onze vragen en opmerkingen dat het bestaan van gokproblematiek onder daklozen in het Verenigd Koninkrijk wel eens veel hoger zou kunnen liggen werd door Paul Anderson bevestigd.

Dat onverantwoord gokken een ernstig verborgen probleem is, werd nogmaals duidelijk doordat hij aangaf dat het relatieve aantal suïcidale personen 2 maal zo hoog is als bij andere verslavingen. Eén op 5 tegen één op 10 bij alcohol en drugs gebruik.

Ook de ontstane kloof tussen de groep gokverslaafden die niet in contact komen of willen met de GGZ kwam in de presentatie voor. De GGZ heeft nog altijd niet een echt werkende behandeling voor gokverslaving. In Nederland krijgt ongeveer 2 procent van de gokverslaafden therapie. Toch zag hij voor Schotland verbetering, daar bereikt de verslavingszorg zo’n 9,1 procent van de probleemgokkers. Dit tegenover 20 procent van de probleemdrinkers.

Naast een heldere uitleg wat gokken is en de karakteristieken van problematisch gokken zijn presenteerde hij nog een tweetal tools :de Lincoln University Screening Tool en de Gamble Education Toolkit.

Slicks werd door Paul van harte uitgenodigd om voor de Nederlandse situatie naar de bruikbaarheid en gebruiksvriendelijkheid van deze tools te kijken en dit aan hem terug te rapporteren.

Door Roy & Raymond

Onderzoekers gokproblematiek.

In Madrid heerst een epidemie van gokverslaafde tieners

Nu er steeds meer gokkantoren in de buurt van scholen zitten, is Spanje uitgegroeid tot het land met de meeste jonge gokverslaafden van Europa.

“Ik ga denk ik ongeveer vijf euro inzetten, en dan koop ik een nieuwe telefoon,” hoorde ik een jongen van ongeveer vijftien jaar oud zeggen. Ik liep langs een middelbare school in Getafe, een buitenwijk van Madrid. De reden dat ik bij een middelbare school tieners aan het afluisteren was, is niet zo eng als je misschien denkt. Ik wilde namelijk met hen praten over het toenemende gokprobleem onder Spaanse jongeren.

Spanje heeft van alle Europese landen het grootste gokprobleem onder tieners. Volgens onderzoek van de Spaanse Federatie van Gerehabiliteerde Gokkers en het Instituut van Psychologen in Madrid is een of de vijf kinderen tussen 14 en 21 er op de een of andere manier verslaafd aan. Hoewel de wet minderjarigen verbiedt om te gokken, is het voor tieners nog nooit zo makkelijk geweest om het te doen. Overal in de grote steden duiken gokkantoren op.

Volgens sommige schattingen van het ministerie van Economie, Werkgelegenheid en Financiën is het aantal bookmakers in de Spaanse hoofdstad in de afgelopen vijf jaar met 300 procent toegenomen, vooral in armere gebieden als Puente Vallecas, Usera en Villaverde. “Het is een manier om snel en makkelijk geld te krijgen,” zegt Sol Sánchez van de politieke coalitie Izquierda Unida. “Het fenomeen kan worden omschreven als de nieuwe heroïne van de arbeidersbuurten.” In Barcelona is er zelfs een wet aangenomen om te voorkomen dat er nieuwe gokkantoren worden geopend.

Voor dezelfde middelbare school ontmoette ik Alica, een 16-jarige scholier. “Met geld van hun ouders gokken is de nieuwe manier waarop mijn klasgenoten en vrienden hun vrije tijd doorbrengen,” zegt ze. “Het is heel makkelijk om binnen te komen bij de gokkantoren in het centrum.” Het dichtstbijzijnde kantoortje lag op slechts 200 meter van de school.

Afgelopen september vond de politie 28 minderjarigen in gokkantoren in Madrid. “De politie-inval vond tijdens schooltijd op een maandag plaats, wat erg alarmerend is,” zegt Ricardo Rodríguez, therapeutisch coördinator van de Madrileense Verslavingsinterventie. De kinderen werden niet gestraft, maar de bookmakers die hen naar binnen hadden gelaten of hen hadden geholpen wel.

De 21-jarige Rubén* is meer dan een jaar in therapie geweest voor zijn gokverslaving. Op zijn veertiende begon hij met gokautomaten in het cafeetje tegenover zijn huis. Hij zegt zo verslaafd te zijn geraakt dat hij “de hele dag door kon blijven spelen”.

Vanesa begon met online games. “Ik gaf vaak meer dan honderd euro per keer uit,” zegt de 16-jarige. “Om te kunnen blijven spelen heb ik op een gegeven moment geld van mijn ouders gestolen, daar heb ik het meeste spijt van.” Ook de 16-jarige José werd verslaafd via internet: “Ik zette geld in vanaf mijn telefoon, waar ik ook was. En ik werd daartoe aangemoedigd door tv-reclames.”

De meeste jonge gokkers die we spraken hebben twee dingen met elkaar gemeen: ze begonnen online en zagen reclames van gokbedrijven. “Mensen worden aangemoedigd om te gokken omdat er beroemdheden in gokreclames zitten, zoals voetballers als Gerard Piqué of Lionel Messi,” zegt Bruno Cortés, een psycholoog van de Vereniging voor Hulp en Preventie van Gokverslavingen.

Volgens gegevens van de Audiovisuele Raad van Catalonië en de Raad van Medische Verenigingen van Catalonië wordt 45 procent van de gokreclames op de Spaanse televisie uitgezonden op momenten dat er kinderen kijken, en is dat op de commerciële radio zelfs 84 procent. “Jonge mensen worden niet zomaar gokverslaafd als ze bekende mensen zien gokken, maar het normaliseert het wel, en het zorgt er ook voor dat je gokken met roem en welvaart gaat associëren,” zegt Cortés, die zelf ook zegt te zien dat steeds meer jongeren in behandeling gaan.

Sinds maart 2019 verbiedt de publieke omroep Radio Televisión Madrid gokreclames op tv en radio. Volgens Soledad Pérez, woordvoerder van de Spaanse Socialistische Arbeiderspartij, is ook de lokale omroep Canal Sur “van plan om gokpubliciteit volledig te verbieden. We moeten allemaal ons best doen om jonge mensen goed voor te lichten, omdat het een erg kwetsbare groep consumenten is,” zegt ze. “Dat doen we ook met alcohol en tabak.”

David (15) spijbelt weleens om tien euro bij een gokkantoor uit te geven – en soms ook wel wat meer. “Ik wil geld verdienen om videogames te kopen, want mijn ouders kunnen dat niet,” zegt hij. Tot nu toe heeft David nog niks gewonnen.

Omdat het om bedragen gaat van tien à twintig euro, ziet David zichzelf niet echt als gokker. Dat associeert hij met oudere mensen die urenlang muntjes in een automaat zitten te gooien. Maar aan het einde van ons gesprek geeft David toe dat hij toch wel wat meer voorlichting over gokken had willen krijgen op school, mocht hij in de toekomst toch nog tegen “problemen” aanlopen.

Bij een bingosalon ontmoet ik de 15-jarige Sheila, die vertelt dat ze met bingo begon omdat het haar een leuk gezinsuitje leek – haar moeder en oma doen namelijk ook mee. Twee uur later zie ik Sheila bij dezelfde ingang, maar dit keer heeft ze geen cent meer over. Ze heeft haar hele maandsalaris erdoorheen gejast.

Ze heeft gewoon “wat pech” gehad, zegt ze.

Bron: Vice [ LINK ]

Steeds meer dagbladwinkels bieden sportweddenschappen aan 

Steeds meer krantenwinkels bieden sport­weddenschappen aan. Dat schrijft De Standaard. In 2012 waren het een 1.000-tal winkels, vorig jaar al 1.621. Het gaat zelfs zo ver dat wedkantoren zich gaan vermommen als een dagbladhandel. Op die manier kunnen ze de vaak veel strengere wetgeving die geldt voor wedkantoren op een handige manier omzeilen.

Op 7 jaar tijd is er een forse toename van het aantal dagbladwinkels waar je een gokje kan wagen op sportwedstrijden. Dat blijkt uit het jaarverslag van de Kansspelcommissie. In 2012 waren het een 1.000-tal winkels, vorig jaar al 1.621.

Een gevaarlijke evolutie, vindt Marijs Geirnaert, directeur van het Vlaams expertisecentrum rond verslaving (VAD): “Wij merken dat er echt een overaanbod komt aan plaatsen waar je kunt gokken. De overheid probeert het aantal gokkantoren een stuk te reguleren, maar door het feit dat je ook in de krantenwinkel kunt gokken, word je er constant mee geconfronteerd. En dat is volgens het VAD heel verleidelijk voor gokverslaafden: “Voor mensen met een gokprobleem is dat zeer zwaar. In een regulier gokkantoor kunnen ze geweigerd worden, maar niet in een dagbladhandel”. Op die manier worden er dus steeds nieuwe mogelijkheden gecreëerd om toch te kunnen gokken.

Voor mensen met een gokprobleem is dat zeer zwaar. In een regulier gokkantoor kunnen ze geweigerd worden, maar niet in een dagbladhandel

Ook de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) wil duidelijkere regels rond de dagbladwinkels. Zo pleiten zij ervoor om gemeenten een voorafgaand advies te laten geven bij het verlenen van een vergunning aan een dagbladwinkel. Want bij vergunningen voor gokkantoren is het wel verplicht om een advies te vragen. Verder vragen zij ook om een perimeter in te stellen van 1 kilometer tussen de verschillende dagbladwinkels die sportweddenschappen aanbieden.

Vermomde gokkantoren

En daar stopt de problematiek rond weddenschappen in dagbladwinkels niet. “Sinds enkele jaren ziet de Kansspelcommissie steeds meer schijndagbladhandels opduiken, dat zijn zaken die zich voordoen als een krantenwinkel, maar in feite zijn dat verdoken wedkantoren.”

“Zij doen dat om de strengere regels die gelden voor wedkantoren te omzeilen”, zegt woordvoerster Marjolein De Paepe. Voor krantenhandelaars moeten de sportweddenschappen dan ook een nevenactiviteit blijven. “Er zijn namelijk andere regels voor krantenwinkels: zo mag de inzet per dag, per speler niet meer dan 200 euro bedragen. Daarnaast mag de omzet van een krantenwinkel ook niet meer dan 49% uit opbrengsten van weddenschappen bestaan.” De Kansspelcommissie gaat nu kijken hoe het meer tegen deze vermomde gokkantoren kan optreden.

Bron: VRT.BE [ LINK ]

Verslaafd raken aan gokken kan iedereen gebeuren.

Gokverslaving van zoon baart Céline Dion zorgen

Céline en René-Charles in 2016.

 De Canadese zangeres Céline Dion (51) maakt zich zorgen over haar zoon René-Charles (18). Sinds de dood van haar man René in 2016 is de band tussen moeder en zoon niet meer wat het was. René-Charles houdt zich de laatste maanden alleen nog maar bezig met poker en gokken wat uiteindelijk heeft geleid tot een verslaving. Céline roept nu psychologische hulp in vooraleer de situatie verergert.

2016 was geen makkelijk jaar voor Céline Dion en haar gezin. Begin januari overleed haar man René Angélil aan de gevolgen van keelkanker en amper twee dagen later kreeg ze te horen dat ook haar broer was overleden aan kanker. De verwerking van deze twee overlijdens was voor Céline en haar kinderen niet evident. Haar inmiddels achttienjarige zoon René-Charles is de afgelopen twee jaar veranderd. Vroeger vulde de tiener zijn dagen met studeren, golven, hockeyen en af en toe eens wat poker, maar de afgelopen maanden blijft enkel nog dat laatste over. Wat begon als een hobby, leidt nu volgens Céline tot een verslaving.

Van geen vreemden

René-Charles kreeg de gokmicrobe van geen vreemden, vertelt Dion. Vader René was zelf ook bezeten door het spel. Toen hij nog leefde, hield hij ondanks zijn ziekte René-Charles in de gaten zodat hij op een verantwoordelijke manier zou omgaan met het gokken. Dat zoonlief hiermee zijn geld weleens zou kunnen kwijtspelen, is het minste van Céline haar zorgen. René-Charles is de laatste tijd met niets anders meer bezig. De zangeres wil nu professionele hulp inroepen om haar zoon terug op het juiste pad te krijgen.

Schuldgevoel

Céline gaat door een drukke periode waardoor ze het gokprobleem van haar zoon niet meteen onder ogen zag. Naast René-Charles, heeft Céline ook nog een tweeling van acht jaar oud. Eddy en Nelson vragen momenteel ook de nodige aandacht en zorg die Céline zo veel mogelijk wil geven. Momenteel is Céline weer volop bezig met optreden. Zo staat ze binnenkort in Québec en Montréal.

Bron: HLN.be [ LINK ]

Geld is de heroïne voor de gokverslaafde.

Celstraf dreigt voor Marktplaats-oplichter met gokprobleem

 

Het Openbaar Ministerie heeft vijftien maanden celstraf (vijf voorwaardelijk) geëist tegen een 26-jarige man uit Groningen wegens oplichting.

De verdachte lichtte in 2016 en 2017 tientallen mensen op, onder meer via Marktplaats. Hij bood onder verschillende namen allerlei spullen aan, ving wel het geld, maar leverde niets. Zeventien mensen deden aangifte. De spullen die hij aanbood varieerden van concertkaartjes (Bruce Springsteen), studieboeken tot trainingspakken van PSV.

Oom bij de KLM

Ook lichtte hij kennissen en vrienden van kennissen op. Zo vertelde hij dat een oom van hem bij de KLM werkte en dat hij via hem goedkope tickets (vouchers) kon krijgen. De oom bestaat niet, de vouchers ook niet. Het geld incasseerde hij wel.

Ook twee vrouwen die hij leerde kennen via datingssites werden slachtoffer. Aan een van hen vertelde hij dat zijn moeder was overleden en dat hij geld nodig had voor een rouwauto. Het waren leugens. Een van de vrouwen ging het schip in voor 15.000 euro.

Aanhouding voelde als opluchting

De verdachte vertelde aan de rechters dat hij in een schijnwereld leefde en het ene gat vulde met het andere. Oorzaak: een gokverslaving. Uiteindelijk bleef hij gokken in de hoop een klapper te maken zodat hij in een keer alle gedupeerden kon terugbetalen. De klapper bleef uit.

Een van de rechters: ,,Over het algemeen is het zo dat gokken niets oplevert, maar dat er geld bij moet.’’ De verdachte: ,,Dat hoeft u mij niet te vertellen.’’

Toen hij in maart 2017 werd aangehouden, voelde dat als een opluchting, zei hij.

Geen verweer

Hij wilde niet dat zijn advocaat verweer voerde op de beschuldigingen. De man is inmiddels begonnen met het schadeloosstellen van zijn slachtoffers. Vorig jaar vond hij een baan en draagt nu maandelijks ruim duizend euro af aan de gedupeerden. De advocaat verzocht de rechtbank om die reden de maximale taakstraf (240 uur) en een voorwaardelijke celstraf als waarschuwing op te leggen.  ,,Een celstraf gaat te koste van de slachtoffers.’’

Uitspraak over twee weken.

Bron: Dagblad van het Noorden [ LINK ]